رای وحدت رویه شماره 2898 هیات عمومی دیوان عدالت اداری

رای وحدت رویه شماره 2898 هیات عمومی دیوان عدالت اداری

رأی وحدت رویه شماره 2898 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

رأی وحدت رویه شماره 2898 مورخ 10؍10؍1398  هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

در خصوص تفاوت تطبیق کاهش حقوق ناشی از تبدیل وضعیت در شهرداری‌ها

شماره دادنامه : 2898             تاریخ دادنامه: 10؍10؍1398                      شماره پرونده: 9802880

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

اعلام کننده تعارض: شهرداری دزفول

موضوع : اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری

 گردش کار: در خصوص دادخواست اشخاص به خواسته الزام شهرداری به پرداخت مابه التفاوت ناشی از کاهش حقوق به جهت تبدیل وضعیت استخدامی از قراردادی به رسمی شعب دیوان آراء متعارض صادر کرده اند. بدین ترتیب که شعبه 27 تجدیدنظر دیوان با این استدلال که تبصره ماده32آیین نامه استخدامی کارکنان شهرداریهای کشور حاکی از ممنوع بودن کاهش حقوق پرسنل است و تغییر وضعیت استخدامی از قراردادی به رسمی نباید منجر به کاهش حقوق پرسنل شهرداری گردد، حکم به ورود شکایت صادر کرده است. در حالی که شعب 26 تجدیدنظر تبصره مذکور را ناظر به طبقه بندی مشاغل دانسته و به جهت اینکه کسر حقوق شاکی ناشی از تبدیل وضعیت استخدامی بوده و منصرف از مفاد تبصره مذکور می باشد حکم به رد شکایت صادر نموده است.

گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:

 الف: شعبه 45 بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9709970904201052 با موضوع دادخواست آقای بهروز عابدیان به طرفیت شهرداری دزفول و به خواسته الزام شهرداری به تودیع مابه التفاوت احکام قراردادی حکم به ورود شکایت صادر کرده است اما شعبه 26 تجدیدنظر به موجب دادنامه شماره 9809970955900016-6؍1؍1398 ضمن نقض حکم بدوی به شرح زیر رأی صادر کرده است:

با مداقه در اوراق و محتویات پرونده، نظر به اینکه تبصره ماده32آیین نامه استخدامی کارکنان شهرداری های کشور که مستند صدور حکم تجدیدنظر خواسته قرار گرفته است، ناظر به طبقه بندی مشاغل مربوط بوده است و ممنوعیت مقرر در تبصره، صرفاً در مقام اجرای این تبصره قابلیت استناد دارد و از آنجا که کسر حقوق صورت گرفته در مورد تجدیدنظر خوانده ناشی از تبدیل وضعیت استخدامی وی بوده که منصرف از مفاد تبصره مذکور است و به لحاظ فقدان موجب قانونی برای اجابت خواسته مطروحه، مستنداً به ماده71قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، ضمن نقض دادنامه تجدید نظر خواسته ، حکم به رد شکایت صادر و اعلام می گردد. این رأی قطعی است.

 ب: شعبه 45 بدوی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره 9609980904201368 با موضوع دادخواست آقای عبدالرضا چباکی به طرفیت شهرداری دزفول و به خواسته الزام شهرداری به تودیع مابه التفاوت احکام قراردادی به موجب دادنامه شماره 9709970904200882-20؍3؍1397 به شرح زیر رأی صادر کرده است:

 با بررسی، تدقیق و مداقه جمیع اوراق و محتویات پرونده، مفاد دادخواست تقدیمی و مستندات ابرازی پیوست به شرح مضبوط و مندرج در جوف پرونده، به لحاظ اینکه فلسفه تبدیل وضعیت مستخدمی از قراردادی به رسمی، ضمن تثبیت جایگاه و موقعیت شغلی آنها، برخورداری از مزایای مستخدمین رسمی است نه تنزل یا زوال حقوق مکتسبه آنها، تبصره ماده32آیین نامه استخدامی کارکنان شهرداریهای کشور که حاکی از ممنوع بودن کاهش حقوق پرسنل ناشی از طبقه بندی شغلی است نیز مؤید همین دیدگاه است بنابراین به طریق اولی تغییر وضعیت استخدامی از قراردادی به رسمی نباید منجر به کاهش حقوق پرسنل شهرداری گردد که در مانحن فیه به نظر این مهم رعایت و ملحوظ قرار نگرفته است و نیز التفات به لایحه دفاعیه طرف شکایت که دفاع مؤثری که موجبات تزلزل ادعای شاکی را فراهم آورده و مبین عدم استحقاقش باشد به عمل نیاورده است و علیهذا نظر به مراتب معنونه شکایت و ادعای شاکی اثبات و محرز دانسته و به استناد اصل173قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و مواد 1، 10، 60، 58، 17 و 65 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، حکم به ورود شکایت به شرح خواسته صادر و اعلام می نماید. رأی صادره ظرف بیست روز برای اشخاص مقیم ایران و دو ماه برای اشخاص مقیم خارج از کشور از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظر در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد.

 شعبه 27 تجدیدنظر به موجب دادنامه شماره 9709970956004029 رأی شعبه 45 بدوی را تأیید کرده است.

 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ 10؍10؍1398 با حضور رئیس و معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است.

رأی هیأت عمومی

الف- تعارض در آراء محرز است.

ب- با توجه به این که اولاً: پرداخت مابه‌التفاوت حقوق (تفاوت تطبیق) در هر حال مستلزم وجود نص قانونی است و قیاس اولویت نمی تواند مجوزی برای پرداخت حقوق و مزایا به کارکنان باشد و تفاوت تطبیق مورد اشاره در تبصره ماده 32 آیین نامه استخدامی کارکنان شهرداریهای کشور (موضوع تصویب نامه شماره ‌64018؍ت25342هـ-14؍12؍1381 هیأت وزیران) ناظر به کاهش حقوق ناشی از طبقه بندی مشاغل شهرداریها و سازمانهای وابسته در زمان وضع آیین نامه است و تسری آن به کاهش حقوق ناشی از تبدیل وضعیت استخدامی مبنا و مستند قانونی ندارد و با عنایت به این که شاکیان قبل از تبدیل وضعیت استخدامی فاقد گروه شغلی بوده و در نتیجه تنزل گروه ناشی از تغییر پست سازمانی (شغل) برای بهره مندی از تفاوت تطبیق موضوع ماده 31 آیین نامه نیز سالبه به انتفاء موضوع است. ثانیاً: به موجب ماده واحده لایحه قانونی شمول قانون استخدام کشوری ( غیر از شهرداری پایتخت) درباره کارکنان شهرداریهای سراسر کشور مصوب 19؍7؍1358 شورای انقلاب، کلیه مستخدمین شهرداریها و مؤسسات تابعه و وابسته و اتحادیه شهرداریهای کشور مشمول قانون استخدام کشوری بوده ‌و به موجب ماده 12 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت پرداخت حقوق و مزایای کارکنان شهرداریهای سراسر کشور تابع ضوابط و مقررات این قانون گردیده است، لذا استناد به آیین نامه استخدامی کارکنان شهرداریهای کشور فاقد مبنای قانونی است و در قانون استخدام کشوری و قانون نظام هماهنگ پرداخت چنین تفاوت تطبیقی وجود ندارد، رأی به رد شکایت به شرح مندرج در گردش کار صحیح و موافق مقررات قانونی است.این رأی به استناد بند 2 ماده 12 و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است./

 محمدکاظم بهرامی

رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری