نگه داری حیوان در آپارتمان
نگه داری حیوان در آپارتمان
افزایش روزافزون جمعیت ساخت آپارتمان ها و مجتمعات بزرگ در کلان شهرها گسترش پیدا کرده است . هر یک از این مجتمع ها به نوبه خود یک جامعه کوچک تلقی می شوند که برای آسایش و راحتی افراد در آن همه ساکنین قوانین را رعایت کنند .برخی از افراد تمایل دارند که در محل سکونت خود حیوانات خانگی از جمله سگ وگربه نگه دارند. اما نکته ای که در اینجا حائز اهمیت می باشد این است که گرچه نگه داری یک حیوان خانگی برای صاحب آن امری خوشایند است اما ممکن است سبب آزار و ناراحتی سایرین گردد. این موضوع زمانی پررنگ تر می شود که افراد در یک آپارتمان و نزدیک به یک دیگر زندگی می کنند. این موضوع را می توان از دو منظر دینی و احتماعی بررسی کرد.
از نظر دینی برخی از حیوانات مانند سگ نجس هستند و این موضوع قابل انکار است که جامعه ایرانی پایبند به اصول اسلامی بوده و اموری مانند پاکی و نجسی برای مسلمانان حائز اهمیت است.
از منظر اجتماعی نیز حتی در جوامع پیشرفته اروپایی و آمریکایی به دلیل نکات بهداشتی نگه داری حیوانات نیز با محدودیت مواجه است .در بین انسان و حیوانات نیز گاهی بیماری های مشترکی وجود دارد. مانند سگ که بیماری های مشترکی از جمله هاری ، بیماری های انگلی ، قارچ و .. با انسان دارد که قطعا سبب می شود نگه داری این حیوان نیاز به دقت و رعایت بیشتر نکات بهداشتی داشته باشد.
اما دیدگاه قانون در مورد نگه داری هر نوع حیوان خانگی چیست؟
بر اساس ماده ۳ آیین نامه اجرایی قانون تملک آپارتمانها: «قسمتهایی از ساختمان و اراضی و متعلقات آنها که به طور مستقیم و یا غیر مستقیم مورد استفاده تمام شرکاء میباشد، قسمتهای مشترک محسوب میگردد و نمیتوان حق انحصاری برآنها قائل شد.»
همچنین در تبصره ماده ۳ آیین نامه اجرایی قانون تملک آپارتمانها: «گذاردن میز و صندلی و هر نوع اشیای دیگر وهمچنین نگاهداری حیوانات در قسمتهای مشترک ممنوع است. قسمتهای مشترک در ملکیت مشاع تمام شرکای ملک است، هر چند که در قسمتهای اختصاصی واقع شده باشد و یا از آن قسمتها عبور نماید.»
با عنایت به این ماده قانونی، به خوبی مشخص میشود که نگهداری حیوانات خانگی مثل؛ سگ، گربه، مرغ و… در نقاط مشترک بین ساکنان آپارتمان ممنوع است و در صورت تخطی هر یک از ساکنان، بقیه همسایهها از حق شکایت برخوردار میباشند.
منظور از نقاط مشترک و مشاع آپارتمان؛ راه پلهها، پشت بام، راه رو، پارکینگ و... است که مورد استفاده تمام ساکنین می باشد..
از سوی دیگر در صورتی که نگهداری حیوانات مثل سگ و گربه در آپارتمان، زمینه ساز ایجاد سر و صدا و شیوع بیماریهای متداول باشد؛ حق طرح دعوی علیه واحد آپارتمانی که اقدام به نگهداری از سگ، گربه و دیگر حیوانات خانگی مینماید برای سایر همسایگان محفوظ است.
شاید بیان این نکته خالی از لطف نباشد در ماده ۵۰۱ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ صراحتا به مقوله آسیب سگ می پردازد. در تفسیر این قانون می توان گفت که ، چنانچه سگ تربیت شده و دارای قلاده نیز باشد، اگر از سوی صاحب آن با هر انگیزهای اعم از شوخی یا به قصد ترساندن یا بدون هیچ انگیزهای، حیوان به سمت افراد اعم از کودکان، بانوان یا سالمندان و حتی افراد بزرگسال حرکت کند یا حیوان در مقابل این افراد پارس کند و موجبات وحشت فرد را فراهم سازد و از وحشت وارده، صدمه جسمی، روحی و روانی به افراد وارد شده یا اینکه موجب سقط جنین زنان باردار یا سکته و فوت افراد شود، به موجب عمل مادی غیراصابتی، وفق بند «پ» ماده ۲۹۰ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲، در صورت فوت فرد، قتل عمدی محسوب شده و صاحب سگ محکوم به قصاص خواهد شد و در صورتی که عمل حیوان منتهی به آسیب جسمی و صدمه روحی یا روانی شود صاحب حیوان به استناد مواد ۵۲۲ و ۵۲۳ قانون فوق الذکر ملزم به جبران خسارت به دلیل تقصیر در نگهداری حیوان است. چون ترس از سگ برای غالب افراد، امری ذاتی محسوب میشود و از طرف دیگر در قبال ترس، واکنش افراد متفاوت است که این عکسالعمل بستگی به شرایط جسمی، روحی و روانی فرد دارد؛ لذا در واکنش به ترس از سگ، امکان وقوع هرگونه آسیبی وجود دارد که در این صورت صاحب آن، بنا به قوانین مذکور، علاوه بر قصاص یا محکومیتهای کیفری، دارای مسئولیت مدنی نیز خواهد بود. پس نگه داری سگ به طور کلی یا در ساختمان درصورتی که یکی از نتایج بالا را به همراه داشته باشد قابل پیگیری کیفری است.
به امید آنکه اشخاص با رعایت حقوق آپارتمان نشینی هم خود در آرامش و سلامت زندگی کنند و هم اطرافیانشان.
مطالب مرتبط
قانون تملک آپارتمانها مصوّب 1343,12,16 با الحاقات و اصلاحات بعدی
دستورالعمل تفکیک آپارتمان ها مصوب 1382,05,20
چه بخشهایی از آپارتمان جزو مشاعات ساختمان است؟