انواع سند مالکیت انواع سند مالکیت را می توان با اصطلاحات زیر به اختصار مشخص کرد
انواع سند مالکیت را می توان با اصطلاحات زیر به اختصار مشخص کرد :
سند مالکیت مشاعی : سند مالکیتی است که مالکین دو یا چند نفر هستند و هر مالکی نسبت به جزء جزء ملک، مالکیت مشاعی دارد.
سند مالکیت مفروزی : سند مالکیتی است که مالک فقط یک شخص است و نسبت به کل 6 دانگ یا کل مال مالکیت بدون شریک دارد.
سند بنیادی(مصادره ای): در اصطلاح به سندی گفته می شود که سابقه مصادره توسط دادگاه انقلاب برای ستاد اجرایی فرمان امام(ره ) یا بنیاد مستضعفان و غیره،را داشته باشد.
سند اعیانی : اعیانی در تداول حقوقی، بنا و ساختمان را گویند ( مقابل عرصه ) بنابراین به سندی که صرفا برای اعیان ( ساختمان ) باشد، سند اعیانی گفته می شود.
سند عرصه: عرصه در لغت نامه دهخدا به گشادگی میان سرای که در آن بنا نباشد، صحن خانه ، و آن بقعه و زمین وسیعی است در میان خانه ها که در آن ساختمانی نیست و گویند هر بقعه و زمینی که بنا در آن نباشد ، معنی شده است، بنابراین سند عرصه سندی است که برای زمین صادر شده باشد.
سند اوقافی ( وقفی ) : سندی است که معمولا عرصه آن متعلق به اوقاف است و اعیانی آن متعلق به اشخاص که، اداره اوقاف در قبال زمین اجاره از صاحبان اعیانی دریافت می کند.
سند ورثه ای: در صورتی که ورثه بعد از فوت مورث نسبت به ملک سندی به نام خود اخذ نکرده باشند به این سند، سند ورثه ای می گویند.
سند قولنامه ای ( مبایعه نامه ) : مبایعه نامه، قرارداد خرید و فروش ( بیع ) طرفین در خصوص مورد معامله ( ملک ) است.
سند المثنی: در مواردی که مالک ( مالکین ) به هر طریقی ( از بین رفتن، مفقودی و ...) به اصل سند دسترسی ندارد، به اداره ثبت مراجعه و درخواست صدور سند المثنی می نماید، به این سند که بعد از صدور سند اولی صادر می گردد، سند المثنی می گویند.
سند طلق(آزاد ): در صورتی که ملک وقفی نباشد، در رهن یا وثیقه نباشد، شریک نداشته باشد، فقط اعیانی یا عرصه نباشد و صلح عمری نشده باشد، ملک طلق می گویند و به سندی که به این املاک تعلق می گیرد سند طلق گفته می شود.
سند معارض: اگر دو سند مالکیت، جزئا یا کلا از حیث اصل ملکی که موضوع آنهاست یا از حیث حدود ملک یا حقوق ارتفاقی با هم تعارض داشته باشند و این تعارض با رأی هیات نظارت موضوع ماده ۶ قانون ثبت احراز شود، سند مالکیتی که ثبت آن نسبت به دیگری موخر است سند مالکیت معارض تلقی میشود.
سند شورایی: سند شورایی در واقع همان قولنامه یا مبایعه نامه ای است که توسط شورای محلی مورد تائید قرار می گیرد، از نظر اینکه مورد تائید شورا محل است دارای اعتبار است اما اعتبار آن به اندازه سند رسمی نیست و احتمال جعل و کلاهبرداری در آن زیاد است.
سند مواد 147 و 148 قانون ثبت : سندی که در راستای اجرای مواد 147 و 148 قانون ثبت صادر شده باشد، سند ماده 147 گویند؛ در حال حاضر مواد 147 و 148 قانون ثبت منسخوش شده و مشمولین براساس قانون تعیین تکلیف وضعیت ثبتی اراضی و ساختمانهای فاقد سند رسمی مصوب 1390/09/20 می توانند سند بگیرند
سند ذمه ای : سند حاکی از تعهد مدیون به پرداخت وجه نقد یا تحویل جنس یا تعهد به فعل معین که در اصطلاحات ثبتی در معنی مقابل اسناد مربوط به معاملات با حق استرداد یا شرطی بکار میرود.
سند اجرای ثبت: سندی که توسط اجرای ثبت توقیف شده یا انتقال داده شود.
سند انتقال اجرایی: سندی که بعد از انجام مزایده از طرف دادگاه یا اجرائیات ثبت ، به موجب سند رسمی به برنده مزایده ( خریدار ) منتقل میشود را سند انتقال اجرائی می نامند.
سند رهنی : سند رسمی است که متضمن عقد رهن باشد و بیشتر در رهن غیر منقول بکار میرود .
سند شرطی: سند رسمی که متضمن بیع شرط باشد که بایع ، ثمن را که وجه نقد است در موعد مقرر پرداخت نماید و یا شرط دیگری در آن لحاظ شده است.
نویسنده : محسن رفعتی
مطالب مرتبط
بیع شرط در گذر زمان، ذینفع بیمه
قانون آب و نحوه ملی شدن آن با اصلاحات و الحاقات بعدی
آئین نامه اجرائی قانون زمین شهری مصوب 1371