قمار بازی ممنوع( قسمت اول)

ابعاد کیفری قماربازی!(قسمت اول)

 راستش را بخواهید علت اینکه قانون مجازات این عمل را جرم دانسته این است که علاوه بر جلوگیری از مبادلات مالی بدون فعالیت اقتصادی، اعتیاد آور بودن این پدیده و مقدمه ساز بودن برای بسیاری جرایم است.

در ماده ۷۰۵ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۷۵ صرفا قماربازی را جرم دانسته و تعریفی از آن ارائه نداده است. می توان یک تعریف برای آن ارائه داد که عبارتست از: قماربازی، بازی مبتنی بر توافق (حداقل) دو طرف به شرط و قصد برد و باخت مالی، در خصوص رفتار خود مرتکبین و با محوریت شانس و احتمال و نه مهارت است. عنصر اساسی قمار، شرط عوض و یا همان رهن دادن و برد و باخت ملاک است. به عبارتی در قماربازی، مال موضوعیت دارد و بدون مال محقق نمی شود. حتی دعوایی راجع به مال موضوع قمار مطرح شود در دادگاه قابل استماع نیست. در قانون، قماربازی با هر وسیله ای ممکن است واقع شود. بنابراین با وسایل حلال هم ممکن است قمار صورت بگیرد.

در تحقق قمار، شرط برد و باخت و تحقق ( یا همان وجود آن) نیز ملاک است؛ گرچه ممکن است پرداختی صورت نگیرد. در قمار باید بازی صورت بگیرد؛ به عبارتی صرف قصد قمار کافی برای تحقق جرم نیست و از جرایم فعلی محسوب می شود و با ترک فعل محقق نمی شود.

باید بدانیم توافق دو طرف بایستی مبتنی بر قصد برد و باخت و ناظر بر رفتار بازی کنان باشد و نه دیگران و این مرز بین قماربازی که دارای وصف کیفری و جرم است با شرط بندی( گرو بندی) است که جرم تلقی نمی شود. در شرط بندی افراد در خصوص رفتار دیگران توافق می کنند.

لازم است بدانیم تجاهر به قماربازی مجازات شدیدتری دارد؛ یعنی اگر کسی بدون ترس و واهمه از علنی شدن رفتارش اقدام به قماربازی در پارک و … نماید، مجازات شدیدتری را به دنبال خواهد داشت.

باید قمارباز، قصد برد و باخت مالی را  داشته باشد و در صورتیکه به قصد تفریح ، سرگرمی و یا بازی فکری باشد، دیگر قمار نیست. حتی اگر برد و باخت غیرمالی باشد و ناظر به امور مالی نباشد، باز هم قمار نمی باشد.