مسئولیت عابر پیاده در حوادث رانندگی

مسئولیت-عابر-پیاده-در-حوادث-رانندگی

هر تصادف رانندگی ابعاد گوناگونی دارد و حسب مورد بسته به اینکه دو وسیله نقلیه یا یک وسیله نقلیه با یک یا چند عابر پیاده برخورد کنند، متفاوت است


هر تصادف رانندگی ابعاد گوناگونی دارد و حسب مورد بسته به اینکه دو وسیله نقلیه یا یک وسیله نقلیه با یک یا چند عابر پیاده برخورد کنند، متفاوت است.

همچنین ممکن است تصادم وسیله نقلیه‎ای با یک یا چند ساختمان، خساراتی به دنبال داشته باشد. از این رو خسارات ناشی از تصادفات شامل خسارت جانی و بدنی مانند قتل یا زخمی شدن افراد سرنشین خودرو یا عابران پیاده، و نیز خسارات مالی به خودرو یا ساختمان می‎شود.

در مقررات جاری فرد پیاده بدین‎گونه تعریف شده: پیاده شخصی است که بدون استفاده از هر نوع وسیله نقلیه موتوری یا غیر موتوری حرکت می‎کند و مطابق قانون عابران پیاده موظفند اولا در محل‎هایی که پیاده‎رو وجود دارد، از داخل سواره‎رو عبور نکنند. ثانیا در محل‎هایی که پیاده‎رو وجود ندارد یا در صورت وجود به جهاتی قابل استفاده نباشد، هنگام حرکت، از سواره‎رو از منتهی‎الیه سمت چپ خود به‎طوری که حرکت وسایل نقلیه در خلاف جهت آنها صورت گیرد، عبور کنند. ثالثا برای گذشتن از عرض راه حتماً از گذرگاه‎های پیاده عبور کنند. رابعا هنگام عبور از گذرگاه‎های پیاده مراقب حرکت وسایل نقلیه باشند و ناگهان از پیاده‎رو به سواره‌رو داخل نشوند.

 تقصیر راننده و عابر

ممکن است شرایطی باشد که عابر پیاده و راننده وسیله نقلیه هر دو مقصر باشند. مانند اینکه عابر پیاده با وجود محل خط کشی یا پل عابر پیاده، از بزرگراه بگذرد و راننده هم با نقص فنی اتومبیل، به رانندگی بپردازد. در این صورت کارشناس فنی با بررسی محل وقوع حادثه و ارزیابی مدارک و اظهارات شاهدان، درصد تقصیر هر کدام را تعیین می‎کند و ممکن است درصد تقصیر راننده 50 درصد و عابر 50 درصد باشد. در این صورت عابر پیاده فقط نصف خسارت خود را می‎تواند دریافت کند. در خصوص مسئولیت عبور عابر پیاده در موارد غیرقانونی، به موجب ماده 504 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392، هرگاه راننده‎ای که با داشتن مهارت و سرعت مجاز و مطمئن و رعایت سایر مقررات در حرکت است، در حالی که قادر به کنترل وسیله نباشد و به کسی که حضورش در آن محل مجاز نیست، بدون تقصیر برخورد کند، ضمان منتفی و در غیر این صورت راننده ضامن است. علاوه بر آن در تبصره همین ماده مقرر شده  است که در موارد فوق هرگاه عدم رعایت برخی از مقررات رانندگی تأثیری در حادثه نداشته باشد، به‎گونه‎ای که تقصیر مرتکب علت جنایت حاصله باشد، راننده ضامن نیست. بنابراین می توان گفت چنانچه کسی که ارتکاب به او نسبت داده شده است، هیچ‎گونه خلافی مرتکب نشده و وقوع قتل هم صرفاً به لحاظ تخلف مقتول باشد، راننده مسئول نخواهد بود.

 سرعت مجاز چگونه تعیین می‎شود؟

به گزارش بخش فرهنگی قوه‎قضاییه، سرعت مجاز در شهرها در خیابان‎ها 50 کیلومتر در ساعت و در کوچه‎ها، میادین و پیچ‎ها 20 کیلومتر در ساعت و در خارج از شهرها و مناطق غیرمسکونی روزها 95 کیلو متر در ساعت و در شب‎ها 85 کیلومتر در ساعت است.

علی‎الاصول سرعت مطمئنه به این معناست که هر راننده بر حسب مقتضیات زمان رانندگی، میزان سرعتش از حداقل شروع و تا حداکثر مجاز در شهرها و راه‎های خارج از شهرها و مناطق غیرمسکونی رعایت شده باشد.

اما به منظور تامین ایمنی تردد و حمل و نقل عمومی جاده‎ای و با استناد به مواد ۳ و ۱۹ قانون ایمنی راه‎ها و راه آهن و اصلاحیه‎های بعدی آن و نیز تبصره ۳ ماده ۱۲۶ آیین‎نامه راهنمایی و رانندگی مصوب سال ۱۳۸۴ هیأت وزیران، حداکثر سرعت مجاز وسایل نقلیه در راه‎های برون‎شهری کشور به شرح زیر تعیین شده است.

الف) آزادراه‎ها:

۱- حداکثر میزان سرعت مجاز انواع سواری و وانت بارها: ۱۲۰ کیلومتر در ساعت.

۲- حداکثر میزان سرعت مجاز انواع اتوبوس، مینی‎بوس، تریلر، کامیون و کامیونت: ۱۱۰ کیلومتر در ساعت.

۳- حداقل میزان سرعت مجاز کلیه وسایل نقلیه فوق: ۷۰ کیلومتر در ساعت.

تبصره یک ـ تردد وسایل نقلیه مندرج در ردیف ۲ فوق در خط سوم (سرعت) آزادراه‎ها ممنوع است.

تبصره ۲ـ استفاده از حداقل سرعت مجاز برای کلیه وسایل نقلیه صرفا در خط عبوری سمت راست جنب شانه آزادراه مجاز است.

ب) بزرگراه‎های دارای خطوط رفت و برگشت جدا از هم:

۱- حداکثر میزان سرعت مجاز انواع سواری و وانت‎بارها : ۱۱۰ کیلومتر در ساعت.

۲- حداکثر میزان سرعت مجاز انواع اتوبوس، مینی‎بوس، تریلر، کامیون و کامیونت: ۱۰۰ کیلومتر در ساعت.

ج) جاده‎های اصلی:

حداکثر میزان سرعت مجاز برای انواع وسایل نقلیه: روز ۹۵ کیلومتر در ساعت و شب ۸۵ کیلومتر در ساعت.

د) جاده‎های فرعی:

حداکثر میزان سرعت مجاز برای انواع وسایل نقلیه: روز ۸۵ کیلومتر در ساعت و شب ۷۵ کیلومتر در ساعت.

حداکثر میزان سرعت مجاز انواع وسایل نقلیه در جاده‏های دارای خطوط عبوری کندرو مشمول مقررات بند ج است. در انواع راه‏های فوق و نقاطی که به علت شرایط فنی و فیزیکی راه استفاده از حداکثر میزان سرعت‎های فوق میسر نمی‌شود، تابلوهای تعیین‎کننده میزان سرعت، متناسب با شرایط مذکور تهیه و نصب شود.

 نقص فنی در خودرو

نقص فنی عبارت از نداشتن چراغ‎های جلو و عقب، نامیزان بودن چراغ‎های جلو یا فرمان، حساس و میزان نبودن ترمز پایی، نداشتن عاج در سطح اتکاء لاستیک چرخ و نداشتن برف پاک‎کن در هنگام بارندگی و زنجیر چرخ در یخبندان است، که چنانچه بدین‎گونه باشد، راننده در بروز حادثه مسئول شناخته می‎شود.

در فرضی که راکب سرعت مجاز و مطمئنه داشته و اتومبیلش هم فاقد نقص فنی باشد، اگر ثابت شود که راننده مست بوده، راننده مبری از مجازات نیست.

هرگاه دو یا چند نفر به نحو شرکت سبب وقوع جنایت یا خسارتی بر دیگری شوند، به‎طوری که آن جنایت یا خسارت به هر دو یا همگی آنها مستند باشد، مرتکبان به طور مساوی ضامن هستند.

منبع : روزنامه حمایت

مطالب مرتبط

قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه مصوب 1395 02 20

قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی مصوب 1389 12 08

پرداخت دیه از بیت المال در حوادث رانندگی