در خصوص افرادی که به سن بلوغ رسیدهاند اما دلیلی بر رشد آنها وجود ندارد و مادر مدعی است که زوج صلاحیت نگهداری فرزند مشترک را ندارد و با عنایت به اینکه عنوان طفل را ندارد و به سن بلوغ رسیده است، نظریه آن اداره در خصوص حضانت افراد بالغ زیر ۱۶ سال چیست؟
نظر به اینکه در قانون جدید حمایت از کودکان بیسرپرست و بدسرپرست درخصوص افراد بالغ زیر ۱۶ سال تعیین تکلیف شده است.
با رسیدن طفل به سن بلوغ که در پسر ۱۵ سال تمام قمری و در دختر ۹ سال تمام قمری است، موضوع حضانت منتفی است و فرد بالغ در مرحله انتخاب میتواند با هر یک از والدین خود که بخواهد زندگی کند و ضرورت احراز رشد بعد از سن بلوغ صرفاً به منظور تجویز دخل و تصرف فرد بالغ در امور مالیش است. ضمناً ماده ۹ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست مصوب سال 1392 که تمامی کودکان و نوجـوانان نابالغ و نیز افراد زیر ۱۶ سال را که به تشخیص دادگاه عدم رشد یا نیاز آنان به سرپرستی احراز شده، مشمول مفاد آن قانون دانسته است، در محدوده همان قانون قابل اعمال است و نافی قواعد عام ناظر به حضانت کودکان توسط والدین نخواهد بود.
خواهشمند است تعریف جامع و کاملی از عنوان «حق ریشه» مذکور در تبصره 2 ماده 5 لایحه قانونی نحوه خرید و تملک اراضی و املاک برای اجرای برنامههای عمومی، عمرانی و نظامی دولت مصوب سال 1358 و نیز ماده 65 تعرفه دستمزد کارشناسان رسمی دادگستری مصوب سال 1384 رییس قوهقضاییه و همچنین مبنای حقوقی و شرایط آن را بیان کنید؟
با توجه به مقررات بند «پ» ماده 5 قانون طرز تقویم و تملک اراضی مورد نیاز سد لتیان مصوب سال 1345 و تبصره یک از بند «الف» ماده یک تصویبنامه سال 1341 هیات وزیران، حق ریشه عرفاً مترادف با حقوق زارعانه بوده و اعم از زحماتی که زارع برای عمران و آبادی و بهتر استفاده کردن از اراضی زراعی و غیر آن میزان متحمل شده، است و مبنای حقوقی آن علاوه بر قانون، آنچه از آثار مادی که زارع با اذن و اجازه مالک زمین مزروعی در آن پدید آورده، است و حق مذکور فقط در صورت پیشبینی قانون یا عرف محل یا قرارداد برای زارع ایجاد میشود.
منبع : روزنامه حمایتمطالب مرتبط