قانون سازمان دامپزشکی کشور
قانون سازمان دامپزشکی کشور مصوب 1350,03,24
قانون سازمان دامپزشکی کشور مصوب 1350,03,24
ماده 1 - بمنظور تأمین بهداشت دام کشور و فرآورده‌های مربوط بآن و پیشگیری و مبارزه با بیماریهای دامی بموجب این قانون سازمان دامپزشکی کشور وابسته بوزارت کشاورزی تأسیس و جایگزین اداره کل دامپزشکی میگردد.
سازمان دامپزشکی کشور که در این قانون سازمان نامیده میشود دارای شخصیت حقوقی است و وسیله یکنفر رئیس از بین دامپزشکانی که دارای درجه دکتری باشند بانتخاب وزیر کشاورزی اداره خواهد شد.
تبصره - سازمان دارای ذیحسابی است که طبق مقررات قانون محاسبات عمومی تعیین خواهد شد.
ماده 2 - در این قانون کلمه دام بحیوانات اهلی ، طیور ، ماهی ، زنبورعسل ، کرم ابریشم ، حیوانات آزمایشگاهی و حیوانات باغ وحش اطلاق‌میشود و مقصود از کنترل بهداشتی بازرسی و اقداماتی است که از لحاظ پیشگیری و مبارزه با امراض دامی و بیماریهای مشترک بین انسان و دام لازم و ضروری میباشد.
ماده 3 - وظائف سازمان بشرح زیر است:
الف - بررسی بیماریهای دامی ، شناسائی مناطق و منابع آلوده و راه سرایت و طرز انتشار بیماریها.
ب - تأمین بهداشت دام کشور از طریق پیشگیری و مبارزه با بیماریهای همه‌گیر و قرنطینه‌ای دام.
ج - همکاری با وزارت بهداری در امر مبارزه با بیماریهای مشترک انسان و دام.
د - تأسیس پستهای قرنطینه در نوار مرزی و داخل کشور بمنظور جلوگیری از سرایت بیماریهای دامی ،همچنین کنترل بهداشتی و ورود و خروج دام و فرآورده‌های خام دامی و نظارت در نقل و انتقال آنها و صدور گواهی بهداشتی دام و فرآورده‌های خام دامی که بخارج صادر میشود.
ه - نظارت بهداشتی چراگاهها ، مراتع ، آبشخورها ، محل نگهداری دام و سایر تأسیسات مربوط به پرورش دام همچنین نظارت بر کارخانه‌های‌تولید خوراک دام از لحاظ بهداشتی.
و - نظارت بهداشتی کشتارگاهها و کارخانه‌های تولید و تهیه فرآورده‌های خام دامی.
ز - اظهار نظر و نظارت در مورد ساخت، ورود و صدور و فروش انواع دارو، واکسن، سرم و مواد بیولوژیکی مخصوص دام.
ح - مشارکت در کنفرانسهای بین‌المللی دامپزشکی و اعزام نماینده باین کنفرانسها ، در حدود اعتبارات مصوب و پس از تأیید وزیر کشاورزی،همچنین مبادله اطلاعات علمی با مراکز و مراجع علمی دامپزشکی.
ط - تأسیس و توسعه شبکه‌های دامپزشکی همچنین تربیت کادر فنی در مناطق و مراکز دامداری کشور.
ی - سایر اموریکه در اجرای هدفهای مندرج در ماده یک از طرف وزارت کشاورزی تعیین و برای اجرا بسازمان ابلاغ میشود.
ماده 4 - کلیه صاحبان و مسئولان نگاهداری دام و کارگاهها و کارخانه‌ها و مراکز تهیه و آماده کردن فرآورده‌های خام دامی اعم از اشخاص و‌مؤسسات و شرکتهای خصوصی و یا دولتی یا وابسته بدولت و یا هر نوع شرکت و سازمانی که بنحوی از انحاء بپرورش یا نگاهداری دام و تهیه و‌آماده کردن فرآورده‌های خام دامی اشتغال دارند موظف باجرای دستورهای بهداشتی و قرنطینه‌ای سازمان میباشند.
ماده 5 - سازمان مکلف است بمنظور مبارزه با بیماریهای دامی و جلوگیری از سرایت و انتشار آنها با موافقت وزارت کشاورزی اقدامات زیر را بعمل آورد:
الف - در هر نقطه از کشور که لازم بداند به تلقیحات و معالجات دامی و انجام عملیات بهداشتی و قرنطینه‌ای اقدام نماید.
ب - برای جلوگیری از سرایت و انتشار بیماریهای دامی در نقاط مورد لزوم از عبور و مرور نقل انتقال دام و فرآورده‌های خام دامی ممانعت بعمل آورد و مراتب را قبلا بنحوی که مقتضی بداند باطلاع صاحبان دام و در صورت لزوم باطلاع عموم برساند
ج - دام بیمار یا مظنون به ابتلاء بیماری یا ناقل عامل بیماری را معدوم کند و اگر قابل مصرف تشخیص شد برای ذبح به کشتارگاه اعزام دارد و طبق ضوابطی که در آئین‌نامه اجرائی این قانون تعیین خواهد شد غرامت بپردازد.
در صورتیکه تمام یا هر قسمت از دام ذبح شده قابل مصرف تشخیص داده شود بهای آن از میزان غرامت مزبور کسر خواهد شد.
د - اماکن و اشیاء و لوازم و مواد آلوده را در صورت لزوم ضد عفونی نموده و در صورتیکه غیر قابل ضد عفونی تشخیص گردید بنحوی که در‌آئین‌نامه اجرائی این قانون تعیین خواهد شد با تأدیه غرامت خراب یا معدوم نماید.
ماده 6 - اشخاصیکه در مواقع بروز بیماریهای واگیر دامی و اعلام لزوم رعایت مقررات قرنطینه بر خلاف دستور سازمان اقدامی نمایند که موجبات سرایت بیماری را از محلی بمحل دیگر فراهم کند و یا مانع اجرای وظایف مقرر در ماده 5 این قانون شوند به تقاضای سازمان مورد تعقیب قانونی قرار‌گرفته و بسه تا ششماه حبس تأدیبی و یا پرداخت جریمه نقدی از پنجهزار ریال تا پنجاه هزار ریال یا بهر دو مجازات محکوم خواهند شد.
ماده 7 - ورود و صدور هر نوع دام زنده ، تخم مرغ نطفه‌دار ، اسپرم دام ، فرآورده‌های خام دامی ، داروها و واکسنها و سرمها و مواد بیولوژیکی و‌مواد ضد عفونی و سموم دامپزشکی و مواد غذائی متراکم و مکملهای غذای دام و داروهائیکه برای ساختن مواد نامبرده مورد نیاز است باید با موافقت وزارت کشاورزی صورت گیرد.
ماده 8 - هر گاه دام و فرآورده‌های خام دامی و مواد ذکر شده در ماده 7 بعلت آلودگی به بیماریها یا فساد قابل ترخیص نباشد در صورتیکه بتشخیص سازمان بتوان آلودگی را از بین برد اقدامات لازم به هزینه صاحبان آنها انجام و اجازه ترخیص از طرف ماموران قرنطینه دامپزشکی داده خواهد شد و در غیر این صورت دام یا فرآورده یا مواد مورد بحث بوسیله صاحب آنها باید برگشت داده شود و الا نسبت به اعدام یا امحاء آنها از طرف مأمورین سازمان اقدام خواهد شد.
ماده 9 - اشتغال بکار تهیه و ترکیب و فروش داروهای ساده ، مرکب ، واکسنها ، سرمها ، مواد بیولوژیکی ، مواد ضد عفونی ، سموم و مواد دیگری که باشکال مختلف مورد مصرف دامپزشکی قرار میگیرد مستلزم اخذ پروانه از سازمان است.
مؤسسات و شرکتها و کارگاهها و کارخانه‌هائی که قبل از تصویب این قانون برای انجام کارهای بالا تأسیس شده‌اند مکلفند ظرف ششماه از تاریخ تصویب این قانون پروانه لازم را تحصیل نمایند.
ماده 10 - تاسیس بیمارستانها و درمانگاههای دامپزشکی همچنین اشتغال به مایه‌کوبی و درمان دام مستلزم اخذ پروانه از سازمان خواهد بود.
درمانگاهها و بیمارستانهای وابسته بدانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و تحقیقاتی مشمول این ماده نخواهند بود.
بیمارستانها و درمانگاههای دامپزشکی که قبل از تصویب این قانون تاسیس شده‌اند و اشخاصی که اشتغال به مایه‌کوبی و درمان دام داشته‌اند مکلفند ظرف ششماه از تاریخ تصویب این قانون پروانه لازم را تحصیل نمایند.
ماده 11 - در صورتیکه اشخاص بدون اخذ پروانه از سازمان به مایه‌کوبی و درمان دام اشتغال ورزند به تقاضای سازمان مورد تعقیب قرار گرفته و به سه تا ششماه حبس تأدیبی محکوم خواهند شد.
ماده 12 - در صورتیکه اشخاصی اعم از حقیقی یا حقوقی وظایف تعیین شده در مواد 4 و 6 و 8 و 9 و 10 این قانون را رعایت ننمایند مأموران انتظامی مکلفند بتقاضای سازمان بمنظور اجرای مقررات مواد مذکور اقدام لازم معمول دارند و در صورت تقاضای سازمان از ادامه کار آنها جلوگیری‌کنند.
ماده 13 - سازمان مجاز است در صورت لزوم وسائل و لوازم فنی ، داروها ، واکسنها ، سرمها ، مواد بیولوژیکی ، سموم و مواد ضد عفونی مربوط به مبارزه با بیماریهای دامی را از داخل و یا رأساً از خارج کشور خریداری و بقیمت تمام شده یا مجاناً در اختیار متقاضیان مصرف‌کننده بگذارند.
ماده 14 - سازمان مجاز است در مقابل انجام خدمات دامپزشکی وجوه متناسبی با خدمات انجام شده دریافت نماید. وجوه حاصل از این بابت در‌حساب مخصوصی که در خزانه افتتاح خواهد شد جمع‌آوری و صرف هزینه‌های مربوط به مبارزه با بیماریهای دامی خواهد شد.
تعیین خدمات و میزان وجوه طبق آئین‌نامه اجرائی این قانون خواهد بود.
ماده 15 - در صورت بروز بیماریهای واگیر دامی که بطور غیر مترقبه شایع شود و هزینه آن در بودجه سازمان منظور نگردیده باشد وزارت‌کشاورزی با استفاده از اختیارات خود موظف بمبارزه فوریست و دولت نیز مکلف است اعتبار لازم را تأمین و در اختیار وزارت کشاورزی بگذارد.
ماده 16 - وزارت دارائی مکلف است اعتبارات هزینه‌های مربوط به پیشگیری و مبارزه با بیماریهای دامی مصوب در بودجه کل کشور را هر سال به‌اقساط چهارگانه در ابتدای هر فصل در اختیار سازمان بگذارد.
ماده 18 - بازرسی و معاینه بهداشتی گوشت در کشتارگاههای کشور از وظایف سازمان است و شهرداریها و سازمانهای ذیربط مکلفند پرسنل ، بودجه و اعتبار لازم را طبق آئین‌نامه اجرائی این قانون در اختیار سازمان بگذارند.
ماده 19 - وزارت کشاورزی مکلف است ظرف سه ماه از تاریخ تصویب این قانون مقررات لازم برای برقراری نظام دامداری کشور را طی آئین‌نامه‌ای تدوین نموده و به مجلس تقدیم دارد.
آئین‌نامه مزبور پس از تصویب کمیسیونهای مربوط مجلسین قابل اجراء خواهد بود.
ماده 20 - قانون تفتیش صحی حیوانات مصوب سال 1314 ملغی است.
ماده 21 - آئین‌نامه‌های لازم برای اجرای مواد این قانون بوسیله وزارت کشاورزی تهیه و پس از تصویب هیئت وزیران بموقع اجراء گذاشته‌میشود.
قانون فوق مشتمل بر بیست و یک ماده و یک تبصره پس از تصویب مجلس شورایملی در جلسه روز یکشنبه 2ر3ر1350 در جلسه روز دوشنبه بیست و چهارم خرداد ماه یکهزار و سیصد و پنجاه شمسی بتصویب مجلس سنا رسید.
مطالب مرتبط
گروه وکلای داداندیش
