زوج نمیتواند خودسرانه و بدون کسب اجازه از دادگاه و صرفاً با این استدلال که میتواند چهار همسر دائم اختیار کند، به ازدواج دوم مبادرت کند، مگر در مواردی که در قانون تصریح شده است
زوج نمیتواند خودسرانه و بدون کسب اجازه از دادگاه و صرفاً با این استدلال که میتواند چهار همسر دائم اختیار کند، به ازدواج دوم مبادرت کند، مگر در مواردی که در قانون تصریح شده است.
مطابق ماده ۱۶ قانون حمایت خانواده، مرد نمیتواند با داشتن زن، همسر دوم اختیار کند، مگر در موارد زیر که شامل رضایت همسر اول، عدم قدرت همسر اول به ایفای وظایف زناشویی، عدم تمکین زن از شوهر، ابتلای زن به جنون یا امراض صعبالعلاج، محکومیت زن به حکم قطعی به مجازات پنج سال حبس یا بیشتر، ابتلای زن بههر گونه اعتیاد مضری که به تشخیص دادگاه به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد و ادامه زندگی زناشویی را غیرممکن سازد، ترک زندگی خانوادگی از طرف زن، عقیم بودن زن و مفقودالاثر شدن زن است.
بنابراین مرد نمیتواند خودسرانه و بدون کسب اجازه از دادگاه و صرفاً با این استدلال که میتواند چهار همسر دائم اختیار کند، به ازدواج دوم مبادرت کند.
بر این اساس، اگر شوهر به یکی از دلایل نهگانه فوق، متقاضی ازدواج مجدد باشد، باید دادخواستی به خواسته صدور حکم بر امکان ازدواج مجدد به طرفیت همسر اول خود طرح کند.
دادگاه نیز در جلسه رسیدگی زوجین را دعوت کرده و دلایل هر دو طرف را استماع و بررسی میکند و اگر دلایل زوج که باید مبتنی بر ۹ بند مندرج در ماده ۱۶ حمایت خانواده باشد، مستدل و مستحکم تشخیص داده شود، در این صورت دادگاه با صدور حکمی، اذن به ازدواج مجدد زوج با وجود داشتن همسر اول را میدهد.
منبع : روزنامه حمایتمطالب مرتبط