ضوابط تشخیص اراضی زراعی و باغهادرخارج از محدوده شهرها

ضوابط تشخیص اراضی زراعی و باغها در خارج از محدوده شهرها، شهرکها و طرح هادی روستاها

ضوابط تشخیص اراضی زراعی و باغها در خارج از محدوده شهرها، شهرکها و طرح هادی روستاها

ماده1ـ اصطلاحات مندرج در این ضوابط در معانی مشروح زیر به کار می‌رود:
الف ـ اراضی تحت کشت: اراضی که تحت کشت محصولات زراعی قرار دارد.
ب ـ باغ مثمر : محلی است که دارای محدوده‌ای معین و مشخص بوده و در آن محصولات باغی یا درختان میوه یا مو به وسیله اشخاص غرس و یا پیوند شده باشد و تعداد درخت میوه یا مو در هر هکتار آن از یکصد اصله کمتر نباشد و در مورد درختان خرما و زیتون تعداد در هر هکتار از پنجاه اصله کمتر نباشد.
تبصره ـ اراضی تحت کشت چای، باغ محسوب می‌گردد.
پ ـ باغ غیرمثمر و قلمستان: محلی است که دارای محدوده‌ای معین و مشخص بوده و در آن درختان غیرمثمر به وسیله اشخاص غرس شده و تعداد درخت در هر هکتار آن از هزار اصله کمتر نباشد.
ت ـ زمین آیش: زمین دایری است که به صورت متناوب طبق عرف محل برای دوره معینی بدون کشت بماند.
ث ـ اراضی تحت فعالیتهای موضوع تبصره (4) الحاقی به ماده یک قانون اصلاح حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها در حکم اراضی زراعی و باغها محسوب می‌شوند، شامل موارد زیر می‌باشد:
1ـ اراضی زراعی و باغها که قبل از اجرای قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها بدون اخذ مجوز از کمیسیون تبصره (1) ماده (2) به فعالیتهای موضوع تبصره (4) اختصاص یافته و اجراشده باشند.
2ـ عرصه فعالیتهای طرح‌های موضوع تبصره (4) الحاقی به ماده (1) قانون که با رعایت ضوابط زیست محیطی و موافقت سازمان جهاد کشاورزی مجوز لازم را دریافت می‌نمایند.
3ـ اراضی زراعی و باغها که قبل از تصویب قانون اصلاح قانون حفظ کاربری به موجب تصمیمات کمیسیون تبصره (1) ماده (2) به فعالیتهای موضوع تبصره فوق تغییر کاربری پیدا نموده‌اند.
تبصره ـ مواردی که زمین قبلاً سابقه بهره‌برداری به یکی از شیوه‌های مندرج در بنـدهای « الـف» تا « ث» ایـن مـاده را داشـته ولی بـدون تغیـیر نـوع اسـتفاده در چارچوب قوانین و مقررات، به یکی از شیوه‌های فوق بهره‌برداری نمی‌شود مشمول این ضوابط می‌باشد.
ماده2ـ اراضی تحت کشت، آیش و باغات آبی، دیم اعم از دایر و بایر که سابقه بهره‌برداری داشته باشد و اراضی تحت فعالیتهای موضوع تبصره (4) الحاقی به ماده (1) قانون که در حکم اراضی زراعی و باغها محسوب می‌شوند توسط کارشناس یا کارشناسان منتخب سازمان جهاد کشاورزی استان براساس فرم مربوط و با در نظر گرفتن وضعیت و موقعیت اراضی موردنظر و کاربری سایر اراضی همجوار و با لحاظ یک یا چند مورد از موارد نه‌گانه بررسی می‌شود و پس از اعلام نظر مدیر جهاد کشاورزی شهرستان، توسط رییس سازمان جهاد کشاورزی یا با تفویض وی، مدیر امور اراضی استان نسبت به تشخیص زراعی یا باغی بودن عرصه و یا غیر زراعی و باغی بودن محل اجرای طرح اعلام نظر می‌شود و مراتب جهت اقدامات بعدی به دبیرخانه کمیسیون تبصره (1) ماده (2) اصلاحی قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها ـ مصوب1385ـ ابلاغ می‌گردد:
1ـ سند مالکیت، بنچاق و نسق زراعی که مؤید زراعی بودن زمین یا باغ باشد.
2ـ سوابق کشت و کار.
3ـ اراضی زراعی و باغهای واقع در محدوده قطب‌های کشاورزی و یا شرکتهای سهامی زراعی یا شرکت‌های تعاونی تولید و مانند آنها.
4ـ استعلام محلی.
5 ـ سایر اراضی زراعی و باغها واقع در زیر دست سدها و شبکه‌های آبیاری که در اجرای برنامه‌های توسعه به قلمرو اراضی کشاورزی افزوده می‌شود.
6 ـ نظریه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی در رابطه با کیفیت آب و خاک حسب نیاز.
7ـ تهیه گزارش مصوب (عکس، فیلم و.....) حسب نیاز.
8 ـ استفاده از عکس‌های هوایی یا تصاویر ماهواره‌ای عرصه موردنظر حسب نیاز.
9ـ منابع تأمین آب برای اراضی آبی.
تبصره1ـ مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان مکلف است همزمان با بررسی کارشناسی مراتب وقوع یا عدم وقوع اراضی موردنظر در مناطق چهارگانه محیط زیست را از اداره حفاظت محیط زیست شهرستان استعلام نماید و اداره یادشده نیز مکلف است ظرف مدت یک ماه نظریه خود را به مدیریت جهاد کشاورزی اعلام نماید، عدم ارسال پاسخ در مهلت تعیین‌شده مانع از انجام اقدامات بعدی نخواهدبود.
تبصره2ـ در مورد اراضی ملی و دولتی که از طریق مراجع ذی‌صلاح برای اجرای طرح‌های زراعی و باغی واگذار گردیده تا قبل از انتقال قطعی مطابق قرارداد و ضوابط واگذاری اراضی ملی و دولتی عمل خواهدشد.
 

مطالب مرتبط

تغییر کاربری ضروری اراضی زراعی و باغ ها

رای شماره 786-785 مورخ 1399-06-18 هیات عمومی دیوان عدالت اداری