قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث
قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسائل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث مصوب 1347,10,23
قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسائل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث مصوب 1347,10,23
ماده 1 - کلیه دارندگان وسائل نقلیه موتوری زمینی و انواع یدک و تریلر متصل بوسائل مزبور و قطارهای راه آهن اعم از اینکه اشخاص حقیقی یا‌حقوقی باشند مسئول جبران خسارات بدنی و مالی هستند که در اثر حوادث وسائل نقلیه مزبور و یا محمولات آنها به اشخاص ثالث وارد شود و‌مکلفند مسئولیت خود را از این جهت نزد شرکت سهامی بیمه ایران و یا یکی از مؤسسات بیمه داخلی که اکثریت سهام آنها متعلق به اتباع ایرانی و‌صلاحیت آنها به پیشنهاد وزارت دارائی و وزارت اقتصاد مورد تأیید دولت باشد بیمه نمایند.
تبصره 1 - منظور از حوادث مذکور در این قانون هرگونه تصادف یا سقوط یا آتش سوزی یا انفجار وسائل نقلیه موضوع این ماده و نیز خساراتی است که از محمولات وسائل مزبور به اشخاص ثالث وارد شود.
تبصره 2 - کلیه وزارتخانه ها - ادارات مستقل - بانکها - بنگاهها و شرکت هائی که حداقل نصف سهام آنها متعلق بدولت است و سازمان برنامه و شرکتهای تابع آن و بطور کلی عموم مؤسسات وابسته بدولت مکلفند عملیات موضوع این قانون را منحصراً نزد شرکت سهامی بیمه ایران انجام دهند.
ماده 2 - کلیه اشخاصی که به سبب حوادث وسائل نقلیه موضوع این قانون دچار زیانهای بدنی یا مالی میشوند از لحاظ این قانون ثالث تلقی میشوند به استثناء اشخاص زیر:
الف - بیمه گذار - مالک یا راننده وسیله نقلیه مسئول حادثه.
ب - کارکنان بیمه گذار مسئول حادثه حین کار و انجام وظیفه.
ج - همسر و پدر و مادر و اولاد و اولاد اولاد و اجداد تحت تکفل بیمه گذار در صورتیکه سرنشین وسیله نقلیه ای باشند که راننده یا بیمه گذار مسئول حادثه باشد.
تبصره - در صورت تصادف دو وسیله نقلیه رانندگان وسائل مزبور نیز در برابر یکدیگر شخص ثالث محسوب می شوند اعم از آنکه مالک وسیله نقلیه باشند یا نباشند.
ماده 3 - از تاریخ انتقال وسیله نقلیه کلیه تعهدات ناشی از قرارداد بیمه به منتقل الیه وسیله نقلیه منتقل میشود و انتقال گیرنده تا پایان مدت قرارداد بیمه بیمه گذار محسوب خواهد شد و مکلف است ظرف پانزده روز از تاریخ انتقال وسیله نقلیه بخود مراتب را بطریق اطمینان بخشی با ذکر مشخصات کامل خود به بیمه گر اعلام کند.
ماده 4 - موارد ذیل از شمول بیمه موضوع این قانون خارج است.
1 - خسارات ناشی از فرس ماژور از قبیل جنگ - سیل - زلزله.
2 - خسارات وارد به محمولات وسائل نقلیه مورد بیمه.
3 - خسارات مستقیم یا غیرمستقیم ناشی از تشعشعات اتمی و رادیو اکتیو.
4 - خسارات وارد بمتصرفین غیرقانونی وسایل نقلیه یا برانندگان فاقد گواهینامه رانندگی.
5 - خسارات ناشی از محکومیت جزائی و پرداخت جرائم.
6 - خسارات ناشی از حوادثی که در خارج از کشور اتفاق می‌افتند مگر اینکه توافقی بین بیمه گر و بیمه گذار در این موضوع شده باشد.
ماده 5 - در مورد عمد راننده در ایجاد حادثه یا در صورتیکه راننده فاقد گواهینامه رانندگی باشد شرکت بیمه پس از پرداخت خسارت زیان دیده میتواند برای استرداد وجوه پرداخت شده بشخصی که موجب خسارت شده مراجعه نماید.
ماده 6 - بیمه گر ملزم بجبران کلیه خسارات وارد به اشخاص ثالث خواهد بود.
حداقل مبلغ بیمه با توجه به نوع و سایر خصوصیات وسائل نقلیه و همچنین تعرفه حق بیمه و شرایط عمومی آن با رعایت نرخها و شرایط بین المللی توسط شرکت سهامی بیمه ایران تعیین و به تصویب هیئت وزیران خواهد رسید.
ماده 7 - پس از گذشتن سه ماه از تاریخ اجرای این قانون از حرکت وسائل نقلیه موتوری زمینی که فاقد قرارداد بیمه موضوع این قانون میباشد از طرف مأمورین اداره راهنمائی و رانندگی و پلیس راه جلوگیری بعمل میآید.
ماده 8 - شرکتهای بیمه طبق مقررات این قانون و آئین نامه های مربوط به آن مکلف بانعقاد قرارداد بیمه با دارندگان وسائل نقلیه مشمول این قانون خواهند بود.
ماده 9 - دارندگان وسائل نقلیه موتوری زمینی که از خارج وارد ایران میشوند در صورتیکه خارج از کشور مسئولیت خود را نسبت بحوادث ناشی از وسیله نقلیه موضوع این قانون بموجب بیمه نامه ای که از طرف شرکت سهامی بیمه ایران معتبر شناخته میشود بیمه نکرده باشند مکلفند هنگام ورود بمرز ایران طبق ماده یک این قانون اقدام به بیمه نمایند.
ماده 10 - برای جبران زیانهای بدنی وارد به اشخاص ثالث که بعلت بیمه نبودن وسیله نقلیه، بطلان قرارداد بیمه، تعلیق قرارداد بیمه تعلیق تأمین بیمه گر، فرار کردن و یا شناخته نشدن مسئول حادثه و یا ورشکستگی بیمه گر قابل پرداخت نباشد یا بطور کلی برای جبران خسارتهای خارج از شرایط بیمه نامه (به استثنای موارد مصرح در ماده 4) صندوق مستقلی به نام «صندوق تأمین خسارتهای بدنی» تأسیس میشود که بوسیله شرکت سهامی بیمه ایران اداره خواهد شد.
سازمان، وظایف و صلاحیت صندوق تأمین خسارتهای بدنی، بموجب آئین نامه ای خواهد بود که بوسیله شرکت سهامی بیمه ایران تهیه و بتصویب هیئت وزیران خواهد رسید.
ماده 11 - درآمد صندوق تأمین خسارتهای بدنی از منابعی است که به پیشنهاد دولت بتصویب کمیسیونهای دارائی مجلسین برسد.
ماده 12 - مرور زمان دعاوی مربوط به بیمه موضوع این قانون از تاریخ وقوع حادثه دو سال میباشد و هر نوع اقدام ذینفع بمنظور مطالبه خسارت اعم از ارسال نامه یا تلگرام یا اظهارنامه قاطع مرور زمان خواهد بود.
مدت مرور زمان جدید بعد از انقطاع یکسال است.
ماده 13 - آئین نامه اجرائی این قانون از طرف شرکت سهامی بیمه ایران تهیه و پس از تصویب هیئت وزیران بموقع اجرا گذاشته میشود.
ماده 14 - این قانون از اول فروردین ماه 1348 بموقع اجرا گذارده خواهد شد.
قانون فوق مشتمل بر چهارده ماده و سه تبصره که در جلسه روز سه‌شنبه بیست و ششم آذر ماه یک هزار و سیصد و چهل و هفت به تصویب مجلس‌شورای ملی رسیده بود در جلسه روز دوشنبه بیست و سوم دی ماه یک هزار و سیصد و چهل و هفت شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
مطالب مرتبط
گروه وکلای داداندیش
