قانون مجازات خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی
قانون مجازات خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی مصوب 1354,03,05
قانون مجازات خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی مصوب 1354,03,05
ماده واحده
1 - هرکس شخص یا اشخاصی را در معرض خطر جانی مشاهده کند و بتواند با اقدام فوری خود یا کمک طلبیدن از دیگران یا اعلام فوری بمراجع یا مقامات صلاحیتدار از وقوع خطر یا تشدید نتیجه آن جلوگیری کند بدون اینکه با این اقدام خطری متوجه خود او یا دیگران شود و با‌وجود استمداد یا دلالت اوضاع و احوال بر ضرورت کمک از اقدام باین امر خودداری نماید. به حبس جنحه‌ای تا یکسال و یا جزای نقدی تا پنجاه‌هزار ریال محکوم خواهد شد. در این مورد اگر مرتکب از کسانی باشد که به اقتضای حرفه خود میتوانسته کمک مؤثری بنماید بحبس جنحه‌ای از سه ماه تا دو سال یا جزای نقدی از ده هزار ریال تا یکصد هزار ریال محکوم خواهد شد. مسئولان مراکز درمانی اعم از دولتی یا خصوصی که از پذیرفتن شخص آسیب دیده و اقدام بدرمان او یا کمکهای اولیه امتناع نمایند بحداکثر مجازات ذکر شده محکوم میشوند. نحوه تأمین هزینه درمان این قبیل بیماران و سایر مسائل مربوط بموجب آئین‌نامه‌ایست که بتصویب هیئت وزیران خواهد رسید.
2 - هرگاه کسانی که حسب وظیفه یا قانون مکلفند باشخاص آسیب دیده یا اشخاصی که در معرض خطر جانی قرار دارند کمک نمایند از اقدام لازم و کمک بآنها خودداری کنند، بحبس جنحه‌ای از ششماه تا سه سال محکوم خواهند شد.
3 - دولت مکلف است در شهرها و راهها به تناسب احتیاج مراکز درمان فوری (اورژانس) و وسائل انتقال مصدومین و بیماران که احتیاج بکمک فوری دارند ایجاد و فراهم نماید.
4 - مأمورین انتظامی نباید متعرض کسانی که خود متهم نبوده و اشخاص آسیب دیده را بمراجع انتظامی یا مراکز درمانی میرسانند بشوند.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده پس از تصویب مجلس شورایملی در جلسه روز سه شنبه 16 اردیبهشت ماه 1354 در جلسه روز دوشنبه پنجم خرداد ماه یکهزار و سیصد و پنجاه و چهار شمسی بتصویب مجلس سنا رسید.
منبع : سامانه ملی قوانین و مقرراتمطالب مرتبط
گروه وکلای داداندیش
