قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی
قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مصوب 1353,12,04
قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مصوب 1353,12,04
ماده واحده - کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مورخ 24 آوریل 1963 مشتمل بر یک مقدمه و هفتاد و نه ماده و پروتکل اختیاری راجع به کسب تابعیت مشتمل بر یک مقدمه و هشت ماده پروتکل اختیاری راجع به حل اجباری اختلافات ناشی از تفسیر و اجرای مواد کنوانسیون مشتمل بر‌یک مقدمه و ده ماده تصویب و اجازه تسلیم اسناد تصویب آن داده میشود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن کنوانسیون و دو پروتکل ضمیمه پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز دوشنبه 16ر10ر1353، در جلسه روز یکشنبه چهارم اسفند ماه یکهزار و سیصد و پنجاه و سه شمسی بتصویب مجلس شورایملی رسید.
رئیس مجلس شورایملی - عبدالله ریاضی
کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی
دول طرف کنوانسیون حاضر:
با تذکار این که روابط کنسولی از دیر باز بین ملل برقرار بوده و با معرفت به مقاصد و اصول منشور ملل متحد درباره تساوی مطلق دولتها و حفظ صلح و امنیت بین‌المللی و توسعه روابط دوستانه بین ملل. با توجه به اینکه کنفرانس ملل متحد درباره روابط و مصونیتهای دیپلماتیک «کنوانسیون وین درباره روابط دیپلماتیک» را که در تاریخ 18 آوریل 1961برای امضاء مفتوح گردید تصویب نموده است. با اعتقاد باینکه یک کنوانسیون بین‌المللی درباره روابط و مزایا و مصونیتهای کنسولی نیز در بهبود مناسبات دوستانه بین ملت‌ها هر چند طرز و اساس حکومت و اصول اجتماعی آنها تفاوتهائی با یکدیگر داشته باشد مؤثر خواهد بود. با تصدیق باینکه منظور از مزایا و مصونیتهای مذکور منتفع ساختن افراد نیست - بلکه مراد تأمین حسن اجرای وظایف آنها در پستهای کنسولی بنام دول متبوع آنهاست. با تأکید این نکته که در مورد مسائلی که ضمن مقررات این کنوانسیون صریحاً تعیین تکلیف نشده است - قواعد و عرف و عادت حقوق بین‌المللی همچنان حاکم خواهد بود- نسبت بمواد زیر توافق نمودند:
ماده 1 - تعاریف:
1 - در این کنوانسیون معانی اصطلاحات زیر بشرحی خواهد بود که ذیلا تصریح شده است:
الف- اصطلاح «پست کنسولی» یعنی سرکنسولگری یا کنسولگری یا کنسولیاری یا نمایندگی کنسولی.
ب - اصطلاح «حوزه کنسولی» یعنی ناحیه‌ای که برای انجام وظایف کنسولی به هر پست کنسولی اختصاص داده شده است.
ج - اصطلاح «رئیس پست کنسولی» یعنی شخصی که مأمور انجام وظیفه در این سمت میباشد .
د- اصطلاح «مأمور کنسولی» یعنی هر شخصی (منجمله رئیس پست کنسولی) که در این سمت عهده‌دار انجام وظایف کنسولی است.
هـ- اصطلاح«کارمند کنسولی» یعنی هر شخصی که در دوائر اداری یا فنی یک پست کنسولی بخدمت گمارده شده است.
و- اصطلاح «خدمه» یعنی هر شخصی که برای انجام امور خانگی پست کنسولی استخدام شده است.
ز- اصطلاح «اعضاء پست کنسولی» یعنی مأموران کنسولی و کارمندان کنسولی و خدمه کنسولگری.
ح- اصطلاح «کارکنان» کنسولی یعنی مأموران کنسولی (بغیر از رئیس پست کنسولی) و کارمندان کنسولی و خدمه کنسولگری.
ط - اصطلاح «خدمتکار شخصی» یعنی کسی که منحصراً بخدمت شخصی یکی از اعضای پست کنسولی گماشته شده است.
ی- اصطلاح «اماکن کنسولی» یعنی ابنیه و یا قسمتهائی از ابنیه و زمین متصل بآن که مالک آن هر که باشد - منحصراً برای انجام مقاصد پست کنسولی مورد استفاده قرار میگیرد.
ک - اصطلاح «بایگانی کنسولی» شامل کلیه اوراق و اسناد و مکاتبات و کتابها و فیلمها و نوارهای ضبط صوت و دفاتر پست کنسولی بانضمام رمز و‌مفتاح و کارتهای اندکس و هر نوع اثاثه که برای حفاظت و نگهداری آنها بکار برده شود - خواهد بود.
2 - مأموران کنسولی بر دو دسته‌اند: مأموران کنسولی کاربری و مأموران کنسولی افتخاری. مقررات فصل دوم کنوانسیون حاضر ناظر است به پستهای کنسولی که مأموران کنسولی کاریری در رأس آنها قرار دارند و مقررات فصل سوم ناظر است به پستهای کنسولی که مأموران کنسولی افتخاری در رأس آنها قرار دارند.
3 - وضع خاص اعضای پست کنسولی که تبعه دولت پذیرنده بوده یا بطور دائم مقیم قلمرو آن دولت باشند مشمول مقررات ماده 71 کنوانسیون حاضر خواهد بود.
فصل اول : روابط کنسولی بطور کلی
بخش اول : استقرار و اداره روابط کنسولی
ماده 2- استقرار روابط کنسولی:
1 - استقرار روابط کنسولی بین دول با رضایت متقابل انجام میگیرد.
2 - رضایت با بر قراری روابط دیپلماتیک بین دو دولت متضمن رضایت باستقرار روابط کنسولی نیز میباشد- مگر آنکه بنحو دیگری مقرر شود.
3 - قطع روابط دیپلماتیک بخودی خود موجب قطع روابط کنسولی نمیگردد.
ماده 3 - انجام وظایف کنسولی: وظایف کنسولی بوسیله پستهای کنسولی انجام میگیرد. مأموریتهای دیپلماتیک نیز طبق مقررات این کنوانسیون وظایف کنسولی را انجام میدهند.
ماده 4 - تأسیس پست کنسولی: 1 - پست کنسولی را نمیتوان بدون رضایت دولت پذیرنده در سرزمین آن دولت تأسیس کرد.
2 - مقر پست کنسولی و طبقه و حوزه کنسولی آن از طرف دولت فرستنده تعیین میشود و منوط بتصویب دولت پذیرنده خواهد بود.
3 - تغییرات بعدی در مقر پست کنسولی یا طبقه و یا حوزه کنسولی آن از طرف دولت فرستنده فقط با موافقت دولت پذیرنده میسر خواهد بود.
4 - هرگاه یک سرکنسولگری یا کنسولگری بخواهد در محلی غیر از محل استقرار خود کنسولیاری یا نمایندگی کنسولی تأسیس کند باید رضایت دولت پذیرنده را جلب نماید.
5 - برای افتتاح یک دفتر تابع یک کنسولگری موجود - در محلی غیر از مقر کنسولگری رضایت صریح و قبلی دولت پذیرنده لازم خواهد بود.
ماده 5 - وظایف کنسولی: وظایف کنسولی عبارتست از:
الف - حفظ منافع دولت فرستنده و اتباع آن - اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی در قلمرو دولت پذیرنده - تا حد مجاز در حقوق بین‌المللی.
ب - کمک به توسعه مناسبات بازرگانی و اقتصادی و فرهنگی و علمی بین دولت فرستنده و دولت پذیرنده و بسط روابط دوستانه بین دو دولت بهر طریق دیگر در حدود مقررات این کنوانسیون.
ج- استحضار از اوضاع و تحولات بازرگانی و اقتصادی و فرهنگی و علمی دولت پذیرنده با استفاده از کلیه وسایل مشروع و گزارش آن بحکومت دولت فرستنده و همچنین دادن اطلاعات باشخاص ذینفع.
د- صدور گذرنامه و اسناد مسافرت جهت اتباع دولت فرستنده و صدور روادید یا اسناد مربوط برای اشخاصی که میخواهند به قلمرو دولت فرستنده مسافرت کنند.
هـ- کمک و مساعدت به اتباع دولت فرستنده اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی.
و- اقدام بعنوان سردفتر رسمی و مأمور ثبت احوال و سمتهای مشابه و همچنین اجرای بعضی از اعمال اداری- تا حدی که قوانین و مقررات - دولت پذیرنده با آن تناقض نداشته باشد.
ز - حفظ منافع اتباع دولت فرستنده - اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی در مورد ارث در سرزمین دولت پذیرنده - طبق قوانین و مقررات دولت پذیرنده.
ح- حفظ منافع صغار و محجورینی که تبعه دولت فرستنده میباشند - در حدود قوانین و مقررات دولت پذیرنده- بخصوص در مواردی که قیمومیت و یا سرپرستی در خصوص این قبیل اشخاص لازم باشد.
ط - با رعایت رویه و عرف جاری دولت پذیرنده - نمایندگی از طرف اتباع دولت فرستنده یا اتخاذ ترتیبات بمنظور تأمین نمایندگی لازم برای آنها نزد محاکم و یا نزد سایر مقامات دولت پذیرنده - بمنظور درخواست اتخاذ تدابیر موقتی بر طبق قوانین و مقررات دولت پذیرنده- برای حفظ حقوق و‌منابع اتباع مزبور - هنگامی که بعلت غیبت یا علل دیگر قادر نباشند در موقع مقتضی از منافع و حقوق خود دفاع نمایند.
ی - ارسال اسناد قضائی و غیر قضائی یا اجرای نیابت قضائی بر طبق موافقت‌نامه‌های بین‌المللی معتبر یا در صورتیکه چنین موافقت‌نامه‌هائی موجود نباشد بهر نحو دیگری که بر قوانین و مقررات دولت پذیرنده منطبق باشد.
ک - اعمال حقوق کنترل و بازرسی مقرر در قوانین و مقررات دولت فرستنده نسبت به ناوهای دریائی و کشتیهای رودخانه‌ای که تابعیت دولت فرستنده را دارند و هواپیماهائی که نزد آن دولت به ثبت رسیده است و همچنین نسبت بکارکنان ناوها و کشتیها و هواپیماهای مزبور.
ل- رسانیدن کمک به ناوها و کشتیها و هواپیماهای مذکور در بند «ک» این ماده و به کارکنان آنها و همچنین اخذ اظهارنامه‌های مربوط به مسافرت‌ناوها و کشتیهای مزبور و بررسی و مهر کردن اسناد مسافرتی آنها بدون لطمه باختیارات مقامات دولت پذیرنده و انجام تحقیقات درباره وقایعی که طی‌مسافرت دریائی رخ داده و حل هر نوع اختلاف بین ناخدا و افسران و ملوانان تا آنجا که قوانین و مقررات دولت فرستنده اجازه دهد.
م- انجام هر وظیفه دیگری که دولت فرستنده بعهده یک پست کنسولی محول نموده باشد و قوانین و مقررات دولت پذیرنده آنها را منع نکرده و یا مورد ایراد دولت پذیرنده نباشد و یا وظایفی که در موافقت‌نامه‌های بین‌المللی معتبر موجود بین دولت فرستنده و دولت پذیرنده ذکر شده است.
ماده 6 - انجام وظایف کنسولی خارج از حوزه کنسولی: مأمور کنسولی میتواند - در شرایط خاص - با موافقت دولت پذیرنده وظایف کنسولی خود را خارج از حوزه کنسولی خود انجام دهد.
ماده 7 - انجام وظایف کنسولی در قلمرو یک دولت ثالث: دولت فرستنده میتواند پس از اعلام بدولتهای ذینفع - پست کنسولی را که در قلمرو دولت معینی تأسیس شده مأمور انجام وظایف کنسولی در قلمرو یک دولت دیگر نمایند. مگر آنکه یکی از دولتهای ذینفع صریحاً با این امر مخالفت نمایند.
ماده 8 - انجام وظایف کنسولی به نفع وظایف ثالث: با اعلام لازم بدولت پذیرنده - پست کنسولی دولت فرستنده میتواند به نفع یک دولت ثالث وظایف کنسولی را در قلمرو دولت پذیرنده انجام دهد مگر آنکه دولت پذیرنده با این امر مخالفت نماید.
ماده 9 - طبقات رؤسای پستهای کنسولی:
1 - رؤسای پستهای کنسولی به چهار طبقه زیر تقسیم میشوند:
الف - سرکنسولها
ب - کنسولها
ج - کنسولیارها
د - نمایندگان کنسولی
2 - بند یک ماده حاضر به هیچوجه حق هیچیک از طرفهای متعاهد را در تعیین و نام‌گذاری مأموران کنسولی - به استثنای رؤسای پستهای کنسولی محدود نمیسازد.
ماده 10 - انتصاب و پذیرش رؤسای پستهای کنسولی:
1 - رؤسای پستهای کنسولی از طرف دولت فرستنده منصوب و جهت انجام وظایف خود از طرف دولت پذیرنده - پذیرفته میشوند.
2 - مشروط بمقررات کنوانسیون حاضر - نحوه انتصاب و پذیرش رئیس پست کنسولی به ترتیب طبق قوانین و مقررات و عرف دولت فرستنده و دولت پذیرنده تعیین میگردد.
ماده 11 - حکم مأموریت کنسولی یا اعلام انتصاب:
1 - برای رئیس پست کنسولی از طرف دولت فرستنده در مورد هر انتصاب حکم مأموریت یا سندی مشابه صادر میشود که مؤید سمت او بوده و‌معمولا حاوی نام و نام خانوادگی و طبقه و رتبه او و حوزه کنسولی و مقر پست کنسولی میباشد.
2 - دولت فرستنده حکم مأموریت یا سند مشابه آنرا از مجرای دیپلماتیک یا از هر طریق مناسب دیگر برای حکومت دولتی که رئیس پست کنسولی در سرزمین آن باید انجام وظیفه کند ارسال خواهد داشت.
3 - در صورت موافقت دولت پذیرنده دولت فرستنده میتواند بجای حکم مأموریت یا سند مشابه آن - اعلامیه‌ای حاوی نکات مذکور در بند یک این ماده بدولت پذیرنده ارسال دارد.
ماده 12 – روانامه:
1 - رئیس پست کنسولی - بموجب اجازه‌نامه‌ایکه از جانب دولت پذیرنده صادر و بهر شکل که باشد روانامه نامیده میشود برای انجام وظایف خود پذیرفته میشود.
2 - دولتی که از صدور روانامه خودداری مینماید ملزم بارائه دلائل امتناع خود به دولت فرستنده نمیباشد.
3 - مشروط بمقررات مواد 13 و 15 - رئیس پست کنسولی نمیتواند قبل از دریافت روانامه شروع بانجام وظایف خود نماید.
ماده 13 - پذیرش موقت رؤسای پستهای کنسولی: در انتظار صدور روانامه - رئیس پست کنسولی میتواند جهت انجام وظایف خود بطور موقت پذیرفته شود. در اینصورت مقررات کنوانسیون حاضر مجری خواهد بود.
ماده 14 - اعلام به مقامات حوزه کنسولی: بمجرد آنکه رئیس پست کنسولی جهت انجام وظایف خود - حتی بطور موقت پذیرفته شود دولت پذیرنده موضوع را بلافاصله باطلاع مقامات ذیصلاحیت حوزه کنسولی مربوط خواهد رسانید. بعلاوه دولت پذیرنده تدابیر لازم بمنظور اینکه رئیس پست کنسولی بتواند وظایف محول را انجام داده و از مزایای پیش‌بینی شده در مقررات کنوانسیون حاضر برخوردار گردد اتخاذ خواهد نمود.
ماده 15 - اجرای موقت وظایف رئیس پست کنسولی:
1 - هرگاه رئیس پست کنسولی قادر بانجام وظایف خود نبوده یا پست او بلا متصدی باشد ممکن است یک متصدی موقتاً بعنوان رئیس پست کنسولی کفالت نماید.
2 - نام و نام خانوادگی متصدی موقت پست کنسولی توسط مأموریت دیپلماتیک دولت فرستنده یا اگر دولت مزبور چنین مأموریتی نزد دولت پذیرنده نداشته باشد. توسط رئیس پست کنسولی یا در صورتیکه قادر بانجام این کار نباشد - بوسیله هر مقام صلاحیتدار دولت فرستنده بوزارت امور‌خارجه دولت پذیرنده یا مقامی که از طرف آن وزارتخانه تعیین شده اعلام میگردد. معمولا این اعلام قبلا انجام میشود. دولت پذیرنده میتواند پذیرش شخصی را بعنوان متصدی موقت پست کنسولی - در صورتیکه شخص مزبور مأمور دیپلماتیک و یا مأمور کنسولی دولت فرستنده در دولت پذیرنده نباشد - منوط برضایت خود نماید.
3 - مقامات صلاحیتدار دولت پذیرنده متصدی موقت پست کنسولی را مورد مساعدت و حمایت خود قرار خواهند داد و در مدت تصدی مقررات این کنوانسیون بهمان نحو که شامل حال رئیس پست کنسولی مربوطه میگردد در مورد او مجری خواهد بود. لیکن دولت پذیرنده ملزم باعطای تسهیلات و مزایا و مصونیتهائی که برخورداری از آنها از طرف رئیس پست کنسولی منوط به شرایطی است که متصدی موقت پست کنسولی واجد این شرایط نیست نخواهد بود.
4 - در صورتیکه یکی از اعضای دیپلماتیک مأموریت دیپلماتیک دولت فرستنده نزد دولت پذیرنده - طبق شرایط پیش‌بینی شده در بند 1 این ماده توسط دولت فرستنده بسمت متصدی موقت پست کنسولی برگزیده میشود - مشروط باینکه این امر مورد اعتراض دولت پذیرنده واقع نشود - کماکان از مصونیتها و مزایای دیپلماتیک برخوردار خواهد بود.
ماده 16 - حق تقدم بین رؤسای پستهای کنسولی:
1 - تقدم رؤسای پستهای کنسولی در هر طبقه بترتیب تاریخ اعطای روانامه خواهد بود.
2 – معذلک[معذالک] هرگاه رئیس یک پست کنسولی پیش از دریافت روانامه برای انجام وظایف خود بطور موقت پذیرفته شود - حق تقدم او طبق تاریخ پذیرش موقت تعیین خواهد شد و این حق بعد از اعطای روانامه محفوظ خواهد ماند.
3 - ترتیب تقدم بین دو یا چند رئیس پست کنسولی که در یک تاریخ روانامه یا پذیرش موقت دریافت داشته‌اند طبق تاریخی که حکم مأموریت اسناد مشابه یا اعلامیه انتصاب (مذکور در بند 3 ماده 11) بدولت پذیرنده تقدیم شده - تعیین میگردد.
4 - متصدیان موقت پستهای کنسولی از نظر تقدم بعد از تمام رؤسای پستهای کنسولی قرار میگیرند ولی تقدم بین خود آنها طبق تاریخی خواهد بود که در آن تاریخ بنابر اعلامیه‌ای که بموجب بند 2 ماده 15 داده میشود بعنوان متصدی موقت پست کنسولی مشغول انجام وظیفه شده‌اند.
5 - مأموران کنسولی افتخاری که ریاست پستهای کنسولی را بعهده دارند در هر طبقه پس از رؤسای کاریری پستهای کنسولی قرار میگیرند و ترتیب تقدم آنها طبق مقررات بندهای فوق خواهد بود.
6 - رؤسای پستهای کنسولی بر مأموران کنسولی که چنین مقامی را ندارند مقدم خواهند بود.
ماده 17 - انجام اعمال دیپلماتیک توسط مأموران کنسولی:
1 - در قلمرو دولتی که دولت فرستنده در آن مأموریت دیپلماتیک نداشته و مأموریت دیپلماتیک دولت ثالثی نیز نمایندگی آنرا بعهده ندارد مأمور کنسولی میتواند با رضایت دولت پذیرنده و بدون آنکه در وضع کنسولی او تغییری حاصل شود بانجام اعمال دیپلماتیک مجاز گردد. انجام اعمال دیپلماتیک توسط یک مأمور کنسولی بهیچوجه حق تقاضای استفاده از مزایا و مصونیتهای دیپلماتیک را باو نمیدهد.
2 - مأمور کنسولی میتواند - پس از اعلام بدولت پذیرنده - نمایندگی دولت فرستنده را در هر یک از سازمانهای بین‌الدول عهده‌دار گردد -در این سمت مأمور حق برخورداری از مزایا و مصونیتهائی را که بموجب عرف بین‌المللی یا بموجب موافقت‌نامه‌های بین‌المللی به چنین نماینده‌ای اعطاء میگردد - خواهد داشت. لیکن در مورد انجام وظایف کنسولی توسط او - از مصونیت قضائی بیش از آنچه که بموجب کنوانسیون حاضر بیک مأمور کنسولی اعطاء میشود - برخوردار نخواهد بود.
ماده 18 - انتصاب شخص واحدی از طرف دو یا چند دولت بعنوان مأمور کنسولی: دو یا چند دولت میتوانند با رضایت دولت پذیرنده شخص واحدی را بعنوان مأمور کنسولی خود نزد دولت پذیرنده منصوب نمایند.
ماده 19 - انتصاب کارکنان کنسولی:
1 - مشروط برعایت مقررات مواد 20 و 22 و 23 دولت فرستنده در انتخاب کارکنان کنسولی آزاد است.
2 - دولت فرستنده در مهلت کافی نام و نام خانوادگی و طبقه و رتبه کلیه مأموران کنسولی بجز رؤسای پست کنسولی را بدولت پذیرنده اعلام مینماید. تا این دولت بتواند در صورت تمایل - حقوقی را که بموجب
بند 3 ماده 23 باو اعطاء شده است - اعمال کند.
3 - در صورتیکه قوانین و مقررات دولت فرستنده ایجاب کند - این دولت میتواند جهت مأمور کنسولی که رئیس پست کنسولی نباشد - از دولت پذیرنده تقاضای صدور روانامه نماید.
4 - هرگاه قوانین و مقررات دولت پذیرنده ایجاب کند - این دولت میتواند بمأمور کنسولی که رئیس پست کنسولی نباشد - روانامه اعطاء نماید.
ماده 20 - تعداد کارکنان کنسولی: در صورت عدم توافق سریع نسبت بتعداد کارکنان پست کنسولی دولت پذیرنده میتواند خواستار شود که تعداد کارکنان کنسولی با توجه باوضاع و مقتضیات حوزه کنسولی و با توجه به نیازمندیهای پست کنسولی از حدودی که خود معقول و متعارف تلقی میکند تجاوز ننماید.
ماده 21 - حق تقدم بین مأموران کنسولی یک پست کنسولی: ترتیب تقدم مأموران کنسولی یک پست کنسولی و تغییراتی که در آن ایجاد شود توسط مأموریت دیپلماتیک دولت فرستنده یا - اگر دولت مزبور مأموریت دیپلماتیک نزد دولت پذیرنده نداشته باشد - توسط رئیس پست کنسولی مربوط بوزارت امور خارجه دولت پذیرنده یا بمقامی که از طرف آن وزارت تعیین گردیده اعلام خواهد شد.
ماده 22 - تابعیت مأموران کنسولی:
1 - مأموران کنسولی علی‌الاصول باید تابعیت دولت فرستنده را دارا باشند.
2 - مأموران کنسولی را نمیتوان جز با رضایت صریح دولت پذیرنده از بین اتباع آن دولت انتخاب نمود. دولت پذیرنده میتواند در هر موقع رضایت خود را مسترد دارد.
3 - دولت پذیرنده میتواند همین حق را در مورد اتباع دولت ثالثی که تابعیت دولت فرستنده را ندارد - برای خود حفظ کند.
ماده 23 - اشخاصی که نامطلوب اعلام میشوند:
1 - دولت پذیرنده میتواند در هر زمان بدولت فرستنده اطلاع دهد که یکی از مأموران کنسولی را شخصی نامطلوب میداند یا هر یک از کارکنان دیگر کنسولی را غیرقابل قبول میشمارد در اینصورت دولت فرستنده حسب مورد شخص مورد نظر را فرا خوانده یا به مأموریت او در آن پست کنسولی پایان میدهد.
2 - اگر دولت فرستنده انجام تعهدات ناشی از بند اول این ماده امتناع ورزد و یا این تعهدات را در ظرف مهلتی معقول انجام ندهد - دولت پذیرنده میتواند حسب مورد روانامه شخص مورد نظر را لغو کند - یا دیگر او را جزء کارکنان پست کنسولی تلقی ننماید.
3 - شخصی که بعنوان عضو یک پست کنسولی منصوب میگردد ممکن است قبل از ورود بسرزمین دولت پذیرنده یا اگر در سرزمین این دولت باشد بیش از اشتغال به وظایف خود در پست کنسولی - غیر قابل قبول اعلام گردد. در این صورت دولت فرستنده انتصاب او را لغو خواهد کرد.
4 - در موارد مذکور در بندهای 1 و 3 ماده حاضر دولت پذیرنده ملزم به ارائه دلایل تصمیم خود بدولت فرستنده نمیباشد.
ماده 24 - اعلام انتصابات و ورود و خروج بدولت پذیرنده:
1 - مراتب زیر بوزارت امور خارجه دولت پذیرنده یا به مقامی که توسط آن وزارت تعیین میشود اعلام خواهد شد:
الف- انتصاب اعضاء پست کنسولی - ورود آنها پس از انتصاب به پست کنسولی - عزیمت قطعی و یا خاتمه مأموریت آنها و همچنین هر نوع تغییرات مربوط به وضع و موقعیت آنها که ممکن است طی انجام وظایف کنسولی روی دهد.
ب - ورود و عزیمت قطعی شخصی از افراد خانواده یکی از اعضاء پست کنسولی که اهل خانه او باشد و همچنین در صورت اقتضا اینکه شخصی در شمار افراد خانواده یکی از اعضاء پست کنسولی در آمده یا از آن خارج شده است.
ج - ورود و عزیمت قطعی خدمتکاران شخصی و در صورت اقتضا اتمام دوره خدمت آنها در این سمت.
د- استخدام و خاتمه دادن بخدمت اشخاصی که بعنوان عضو پست کنسولی یا بعنوان خدمتکار شخصی در قلمرو دولت پذیرنده اقامت دارند و از مزایا و مصونیتها برخوردارند.
2 - هر بار که ممکن باشد قبلا هم - ورود و عزیمت قطعی باید اعلام گردد.
بخش قسمت)* دوم* - خاتمه مأموریت کنسولی
ماده 25 - خاتمه مأموریت اعضاء پست کنسولی: وظایف یک عضو پست کنسولی از جمله در موارد زیر خاتمه می‌پذیرد:
الف - با اعلام دولت فرستنده بدولت پذیرنده دایر بر اینکه مأموریت او پایان یافته است.
ب - با لغو روانامه.
ج - با اعلام دولت پذیرنده بدولت فرستنده مبنی بر اینکه دولت پذیرنده دیگر عضو مزبور را جزو کارکنان کنسولی محسوب نمیدارد.
ماده 26 - عزیمت از سرزمین دولت پذیرنده: دولت پذیرنده حتی هنگام بروز منازعات مسلحانه باعضاء پست کنسولی و بخدمتکاران شخصی غیر از آنهائی که تابعیت دولت پذیرنده را دارند و‌همچنین بافراد خانواده‌هایشان که اهل خانه آنها هستند بدون توجه به تابعیت آنان فرصت و تسهیلات لازم را خواهد داد تا بتوانند مقدمات عزیمت خود را فراهم آورده و پس از خاتمه خدمتشان در اولین فرصت ممکن سرزمین دولت پذیرنده را ترک کنند. دولت پذیرنده بویژه در صورت احتیاج وسائل حمل و نقل لازم جهت آنها و اموالشان را - بغیر از اموالی که در سرزمین دولت پذیرنده تهیه شده و صدور آن بهنگام خروج ممنوع است -در اختیار آنها قرار خواهد داد.
ماده 27 - حفاظت از اماکن و بایگانی کنسولی و منافع دولت فرستنده در شرایط استثنائی:
1 - در صورت قطع روابط کنسولی بین دو دولت:
الف - دولت پذیرنده حتی در صورت بروز منازعات مسلحانه اماکن کنسولی و اموال پست کنسولی و بایگانی کنسولی را مورد حمایت و حفاظت قرار‌خواهد داد.
ب - دولت فرستنده میتواند حفاظت از اماکن کنسولی و اموال موجود در آن و بایگانی کنسولی را بعهده دولت ثالثی که مورد قبول دولت پذیرنده باشد بگذارد.
ج - دولت فرستنده میتواند یک دولت ثالث را که مورد قبول دولت پذیرنده است عهده‌دار حفاظت از منافع خود و اتباعش بنماید.
2 - در صورت بسته شدن یک پست کنسولی بطور موقت یا دائم - مقررات قسمت الف بند 1 ماده حاضر مجری خواهد بود - علاوه بر این:
الف - هر چند که دولت فرستنده نزد دولت پذیرنده مأموریت دیپلماتیک نداشته باشد، هرگاه در سرزمین آن دولت دارای پست کنسولی دیگری باشد- ممکن است حفاظت از اماکن پست کنسولی بسته شده و اموال موجود در آن و بایگانی کنسولی بعهده پست کنسولی اخیر گذاشته شود و در صورت رضایت دولت پذیرنده انجام وظایف حوزه پست کنسولی تعطیل شده - بآن محول گردد، یا
ب - در صورتیکه دولت فرستنده مأموریت دیپلماتیک و پست کنسولی دیگری نزد دولت پذیرنده نداشته باشد مقررات قسمتهای ب و ج بند 1 ماده حاضر مجری خواهد بود.
فصل دوم - تسهیلات - مزایا و مصونیتهای پستهای کنسولی و مأموران کنسولی کاربری و سایر اعضاء پست کنسولی
قسمت اول - تسهیلات - مزایا و مصونیتهای مربوط به پست کنسولی
ماده 28 - تسهیلات اعطائی به پست کنسولی جهت انجام امور: دولت پذیرنده، کلیه تسهیلات لازم را جهت انجام امور پست کنسولی اعطاء خواهد نمود.
ماده 29 - استفاده از پرچم و علامت ملی:
1 - دولت فرستنده طبق مقررات ماده حاضر حق دارد در قلمرو دولت پذیرنده از پرچم و علامت ملی خود استفاده نماید.
2 - پرچم دولت فرستنده و علامت ملی آن را میتوان بر فراز و بر در ورودی عمارتی که پست کنسولی در آن مستقر شده و همچنین در اقامتگاه رئیس پست کنسولی و بر وسائط نقلیه او هنگامیکه برای امور اداری مورد استفاده واقع میشود بر افراشته و یا نصب نمود.
3 - در اعمال حقی که بموجب ماده حاضر اعطاء گردیده است قوانین و مقررات و عرف دولت پذیرنده باید مراعات گردد.
ماده 30 – مسکن:
1 - دولت پذیرنده باید در حدود قوانین و مقررات خود موجبات تسهیل تملیک دولت فرستنده را از لحاظ اماکن مورد احتیاج پست کنسولی در سرزمین خود فراهم نماید و یا در تحصیل این اماکن از طریق دیگر بدولت فرستنده یاری کند.
2 - دولت پذیرنده همچنین در صورت لزوم باید پست کنسولی را در تهیه مسکن مناسب برای اعضای خود یاری نماید.
ماده 31 - مصونیت اماکن کنسولی از تعرض:
1 - اماکن کنسولی تا حدود مقرر در ماده حاضر مصونیت دارند.
2 - مقامات پذیرنده نمیتوانند بآن قسمت از اماکن کنسولی که منحصراً برای انجام امور پست کنسولی مورد استفاده قرار میگیرد - داخل شوند مگر‌با رضایت رئیس پست کنسولی یا شخصی که از طرف او تعیین میشود یا رئیس مأموریت دیپلماتیک دولت فرستنده. لیکن در صورت وقوع آتش‌سوزی یا حوادث ناگوار دیگری که مستلزم اقدامات حفاظتی فوری باشد رضایت رئیس پست کنسولی را میتوان کسب شده فرض نمود.
3 - تحت مقررات بند 2 ماده حاضر دولت پذیرنده وظیفه‌ای خاص دارد کلیه تدابیر لازم را بمنظور اینکه اماکن کنسولی مورد تجاوز و خسارت قرار نگرفته و آرامش و شئون آن متزلزل نگردد اتخاذ نماید.
4 - اماکن کنسولی و اسباب و اثاثه آن و اموال پست کنسولی و وسائل نقلیه آن از هر نوع مصادر بمنظور دفاع ملی یا انتفاع عمومی مصون خواهد بود. هرگاه برای این مقاصد سلب مالکیت ضروری باشد کلیه تدابیر ممکن جهت احتراز از ایجاد موانع در راه انجام وظایف کنسولی اتخاذ خواهد شد و‌غرامت فوری و مناسب و کافی بدولت فرستنده پرداخت خواهد گردید.
ماده 32 - معافیت مالیاتی اماکن کنسولی:
1 - اماکن کنسولی و محل اقامت رئیس کاریری پست کنسولی که مالک یا مستأجر آن دولت فرستنده یا نماینده آن میباشد از پرداخت هر نوع مالیات و عوارض مملکتی و منطقه‌ای و یا شهری معاف خواهد بود. مگر آنکه دریافت این مالیاتها یا عوارض در ازاء انجام خدمات خاص باشد.
2 - در صورتیکه طبق قوانین و مقررات دولت پذیرنده پرداخت این مالیاتها و عوارض بعهده شخصی باشد که با دولت فرستنده یا با نماینده آن معامله میکند - معافیت مالیاتی موضوع بند 1 ماده حاضر منتفی خواهد بود.
ماده 33 - مصونیت بایگانی و اسناد کنسولی از تعرض: بایگانی و اسناد کنسولی در هر زمان و در هر مکان از تعرض مصون خواهد بود.
ماده 34 - آزادی رفت و آمد: دولت پذیرنده آزادی رفت و آمد و مسافرت تمام اعضای پست کنسولی را در سرزمین خود با رعایت قوانین و مقررات مربوط به مناطقی که ورود بدان از لحاظ امنیت ملی ممنوع بوده و یا تابع مقررات خاصی است - تأمین مینماید.
ماده 35 - آزادی ارتباطات:
1 - دولت پذیرنده آزادی ارتباطات پست کنسولی را برای مقاصد رسمی اجازه داده و حمایت خواهد نمود. پست کنسولی بمنظور برقراری ارتباط با حکومت و مأموریتهای دیپلماتیک و دیگر پستهای کنسولی دولت فرستنده در هر جا که باشند میتوانند از تمام وسائل ارتباطی لازم منجمله از پیکهای دیپلماتیک یا کنسولی و همچنین کیسه‌های دیپلماتیک یا کنسولی و پیامهای «کد» یا رمز استفاده کند. لیکن پست کنسولی فقط با رضایت دولت پذیرنده میتواند اقدام به نصب و استفاده از دستگاه فرستنده رادیوئی نماید.
2 - مکاتبات رسمی پست کنسولی مصون از تعرض خواهد بود. مکاتبات رسمی عبارتست از کلیه مکاتباتی که مربوط به پست کنسولی و وظائف آن میباشد.
3 - کیسه کنسولی نباید باز یا توقیف شود. معهذا هرگاه مقامات ذیصلاحیت دولت پذیرنده دلایل کافی داشته باشند که کیسه کنسولی حاوی چیزی غیر‌از مکاتبات و اسناد یا اقلام مذکور در بند 4 ماده حاضر است - میتوانند تقاضا کنند که کیسه مزبور توسط نماینده مجاز دولت فرستنده در حضور آنها باز شود اگر این تقاضا از طرف مقامات دولت فرستنده رد شود کیسه مزبور به مبداء آن عودت داده خواهد شد.
4 - بسته‌های جزء کیسه کنسولی باید دارای علامات خارجی مشهود و مشخص کیفیت آن بوده - فقط حاوی مکاتبات رسمی و اسناد یا اشیائی که منحصراً مورد استعمال رسمی دارند باشد.
5 - پیک کنسولی باید دارای مدرک رسمی حاکی از سمت وی و تعداد بسته‌های جزء کیسه کنسولی باشد. بدون کسب رضایت دولت پذیرنده پیک کنسولی نباید از اتباع دولت اخیر بوده یا به استثنای موردی که پیک مزبور از اتباع دولت فرستنده باشد - در قلمرو دولت پذیرنده اقامت دائمی داشته باشد. پیک کنسولی در انجام وظایف خود مورد حمایت دولت پذیرنده خواهد بود. شخص پیک مصون از تعرض میباشد و بهیچ نحو نمیتوان او را توقیف یا زندانی نمود.
6 - دولت فرستنده و مأموریتهای دیپلماتیک و همچنین پستهای کنسولی آن میتوانند پیکهای کنسولی مخصوص تعیین نمایند. در این مورد نیز مقررات بند 5 ماده حاضر و مصونیتهای مندرج در آن فقط تا زمانی که پیک مزبور کیسه کنسولی خود را بمقصد میرساند - جاری خواهد بود.
7 - کیسه کنسولی را میتوان به فرمانده کشتی یا هواپیماهای بازرگانی که باید در یک محل ورودی مجاز توقف کند سپرد. فرمانده مزبور باید دارای مدارک رسمی حاکی از تعداد بسته‌های جزء کیسه کنسولی باشد. لیکن وی پیک کنسولی تلقی نخواهد شد. پست کنسولی میتواند متعاقب ترتیباتی که با مقامات ذیصلاحیت محلی میدهد یکی از اعضای خود را برای دریافت مستقیم و آزادانه کیسه کنسولی از شخص فرمانده کشتی یا هواپیما اعزام دارد.
ماده 36 - ارتباط و تماس با اتباع دولت فرستنده:
1 - بمنظور تسهیل انجام وظایف پست کنسولی در مورد اتباع دولت فرستنده:
الف - مأموران کنسولی آزاد خواهند بود که اتباع دولت فرستنده ارتباط برقرار کنند و بآنها دسترسی داشته باشند. اتباع دولت فرستنده نیز در مورد برقراری ارتباط با مأمورین کنسولی دولت متبوع خود و دسترسی داشتن با آنها از همان آزادی برخوردار خواهند بود.
ب - در صورتیکه در حوزه کنسولی - یکی از اتباع دولت فرستنده توقیف یا زندانی و یا در انتظار محاکمه بازداشت و یا بهر صورت دیگر توقیف شده باشد مقامات صلاحیتدار دولت پذیرنده بنا بتقاضای ذینفع بدون تأخیر مراتب را به پست کنسولی دولت فرستنده اطلاع خواهند داد. مراسلات و‌مکاتبات شخص توقیف یا زندانی یا بازداشت شده خطاب به پست کنسولی بدون تأخیر توسط مقامات مذکور ارسال خواهد شد. مقامات مذکور‌حقوقی را که شخص ذینفع بموجب این بند داراست - باطلاع خواهند رسانید.
ج - مأموران کنسولی حق خواهند داشت تبعه دولت فرستنده را که زندانی یا بازداشت یا توقیف شده است ملاقات و با او مذاکره و مکاتبه نمایند و ترتیب نمایندگی قانونی او را بدهند. مأموران کنسولی همچنین حق خواهند داشت هر تبعه دولت فرستنده را که طبق رأی دادگاه در حوزه کنسولی آنها زندانی یا توقیف یا پس از محاکمه بازداشت شده است ملاقات کنند. لیکن هرگاه تبعه دولت فرستنده که زندانی یا توقیف یا بازداشت شده است صریحاً نسبت باقدام مأموران کنسولی از طرف مخالفت ورزد مأموران کنسولی از این کار خودداری خواهند نمود.
2 - حقوق مذکور در بند یک این ماده در حدود قوانین و مقررات دولت پذیرنده اعمال خواهد شد. معهذا قوانین و مقررات مزبور باید هدفهائی را که حقوق مندرج در این ماده برای نیل بآن پیش‌بینی شده - میسر سازد.
ماده 37 - اطلاعات مربوط بفوت و قیمومت و سرپرستی و غرق کشتی و سانحه هوائی: هرگاه مقامات صلاحیتدار دولت پذیرنده اطلاعات مربوط را در دست داشته باشند موظفند:
الف - در صورت فوت یکی از اتباع دولت فرستنده - مراتب را بدون تأخیر به پست کنسولی که فوت در حوزه آن رخ داده - اطلاع دهند.
ب - در هر مورد که نصب قیم یا سرپرست بنفع تبعه صغیر یا محجور دولت فرستنده مقتضی باشد باید موضوع را بدون تأخیر به پست کنسولی ذیصلاحیت اطلاع دهند. لیکن اجرای قوانین و مقررات دولت پذیرنده در مورد نصب این قیم یا سرپرست محفوظ خواهد ماند.
ج - هرگاه یک کشتی که دارای تابعیت دولت فرستنده است در دریای سرزمین دولت پذیرنده یا در آبهای داخلی آن غرق شود یا به گل بنشیند و‌همچنین اگر هواپیمائی که نزد دولت فرستنده به ثبت رسیده است در سرزمین دولت پذیرنده دچار سانحه‌ای گردد باید موضوع را بدون تأخیر به نزدیکترین پست کنسولی محل واقعه اطلاع دهند.
ماده 38 - ارتباط با مقامات دولت پذیرنده: مأموران کنسولی میتوانند در انجام وظایف خود بمقامات زیر رجوع نمایند:
الف - مقامات صلاحیتدار محل حوزه کنسولی خود.
ب - مقامات مرکزی صلاحیتدار دولت پذیرنده تا حدودیکه در قوانین و مقررات و عرف دولت پذیرنده یا در موافقت‌نامه‌های بین‌المللی مربوطه مجاز باشد.
ماده 39 - حقوق و عوارض کنسولی:
1 - پست کنسولی میتواند حقوق و عوارضی را که بموجب قوانین و مقررات دولت فرستنده برای امور کنسولی پیش‌بینی گردیده در سرزمین دولت پذیرنده دریافت نماید.
2 - مبالغی که بصورت حقوق و عوارض کنسولی مذکور در بند 1 ماده حاضر جمع‌آوری میشود و همچنین رسیدهای مربوط بآن از شمول هر نوع عوارض و مالیات در دولت پذیرنده معاف خواهد بود.
قسمت دوم - تسهیلات - مزایا و مصونیتهای مأموران کنسولی کاریری و دیگر اعضای پست کنسولی
ماده 40- حمایت از مأموران کنسولی: دولت پذیرنده با مأموران کنسولی رفتار محترمانه‌ای که در شأن آنهاست خواهد داشت و اقدامات لازم برای ممانعت از وارد آمدن لطمه به شخص و آزادی و حیثیت آنها اتخاذ خواهد کرد.
ماده 41 - مصونیت شخصی مأموران کنسولی از تعرض:
1 - مأموران کنسولی را نمیتوان مگر در صورت ارتکاب جنایتی بزرگ (درجه یک) و متعاقب تصمیم مقام قضائی صلاحیتدار توقیف یا در انتظار محاکمه بازداشت نمود.
2 - باستثنای مورد مذکور در بند 1 ماده حاضر - مأموران کنسولی نمیتوان زندانی نمود یا آزادی شخصی آنها را بنحو دیگری محدود ساخت مگر در اجرای یک تصمیم قضائی که جنبه قطعی داشته باشد.
3 - اگر مأمور کنسولی تحت تعقیب جزائی قرار گیرد باید نزد مقامات صلاحیتدار حاضر شود. معذلک[معذالک] این تعقیب باید با رعایت احترامی که در شأن مقام رسمی مأمور کنسولی است - بعمل آید و جز در مورد مذکور در بند 1 ماده حاضر تا حد امکان کمتر مانع از انجام وظایف کنسولی او گردد. هنگامی که در شرایط مذکور در بند 1 این ماده بازداشت مأمور کنسولی ضروری باشد رسیدگی به دعوای اقامه شده علیه او باید هر چه زودتر شروع گردد.
ماده 42 - اعلام موارد توقیف و بازداشت و تعقیب: در صورت توقیف یا بازداشت یکی از کارکنان کنسولی یا تعقیب جزائی علیه او - دولت پذیرنده فوراً موضوع را به رئیس پست کنسولی مربوط اطلاع خواهد داد. اگر شخص اخیرالذکر خود موضوع اینگونه اقدامات قرار گیرد - دولت پذیرنده مراتب را از مجرای دیپلماتیک باطلاع دولت فرستنده خواهد رساند.
ماده 43 - مصونیت قضائی:
1 - مأموران کنسولی و کارمندان کنسولی در مورد اعمالی که در انجام وظایف کنسولی خود بعمل میآورند در برابر مقامات قضائی یا اداری دولت پذیرنده مصونیت قضائی خواهند داشت.
2 - معذلک[معذالک] مقررات بند 1 ماده حاضر شامل دعاوی حقوقی زیر نمیشود:
الف - دعوای حقوفی[حقوقی] ناشی از قراردادی که توسط یک مأمور کنسولی یا کارمند کنسولی منعقد گردیده لکن او قرارداد مزبور را تصریحاً، یا تصریحاً بعنوان نماینده و کارگزار دولت فرستنده منعقد نساخته است.
ب - دعوای حقوقی شخص ثالث در مورد خسارت ناشی از تصادف وسیله نقلیه و کشتی یا هواپیما، در قلمرو دولت پذیرنده.
ماده 44 - الزام به ادای شهادت:
1 - اعضاء پست کنسولی را میتوان بعنوان شهادت در محاکمات قضائی یا اداری احضار نمود. کارمندان کنسولی و خدمتگزاران نمیتوانند مگر در‌موارد مذکور در بند 3 این ماده از ادای شهادت خودداری کنند. هرگاه مأمور کنسولی از ادای شهادت خودداری کند هیچ نوع اقدام قهری یا مجازات درباره او بعمل نخواهد آمد.
2 - مقامی که از مأمور کنسولی تقاضای شهادت مینماید - باید از مداخله در انجام وظایف او احتراز نماید - مقام فوق‌الذکر میتواند در صورت امکان شهادت را در محل اقامت مأمور یا در پست کنسولی استماع یا بصورت شهادت کتبی بپذیرد.
3 - اعضاء یک پست کنسولی موظف نیستند در مورد اموری که با انجام وظایف آنها ارتباط پیدا میکند شهادت داده و مکاتبات و اسناد رسمی مربوط بآن را ارائه دهند و همچنین حق دارند از ادای شهادت بعنوان کارشناس حقوق داخلی دولت فرستنده امتناع ورزند.
ماده 45 - سلب مزایا و مصونیتها:
1 - دولت فرستنده میتواند هر یک از مزایا و مصونیتهای مذکور را در مواد 41 و 43 و 44 را از یک عضو پست کنسولی سلب کند.
2 - سلب مزایا و مصونیتها در تمام موارد با رعایت مقررات بند 3 ماده حاضر باید صریح بوده و کتباً بدولت پذیرنده ابلاغ گردد.
3 - هرگاه مأمور کنسولی یا کارمند کنسولی در خصوص موضوعی اقامه دعوی نماید که طبق ماده 43 میتواند در آن موضوع از مصونیت قضائی برخوردار باشد - در اینصورت نمیتواند در مورد هرگونه دعاوی متقابل که مستقیماً با دعوای اصلی مربوط میشود بمصونیت قضائی استناد نماید.
4 - سلب مصونیت قضائی بمنظور دادرسی حقوقی یا اداری در حکم سلب مصونیت از اقدامات اجرائی ناشی از حکم دادگاه نخواهد بود. در مورد اینگونه اقدامات اجرائی - سلب مصونیت باید جداگانه صورت گیرد.
ماده 46 - معافیت از مقررات ثبت نام بیگانگان و پروانه اقامت:
1 - مأموران و کارمندان کنسولی و اعضاء خانواده آنها که اهل خانه آنها باشند از کلیه تعهدات ناشی از قوانین و مقررات دولت پذیرنده در خصوص ثبت‌نام بیگانگان و پروانه اقامت معاف خواهند بود.
2 – معذلک[معذالک] مقررات بند 1 ماده حاضر شامل یک کارمند کنسولی که کارمند دائمی دولت فرستنده نبوده یا در سرزمین دولت پذیرنده بکار خصوصی انتفاعی اشتغال دارد و همچنین شامل اعضای خانواده او نخواهد بود.
ماده 47 - معافیت از پروانه کار:
1 - اعضاء پست کنسولی در مورد خدماتی که برای دولت فرستنده انجام میدهند از هرگونه الزامات مربوط به پروانه کار که بموجب قوانین و مقررات دولت پذیرنده درباره استخدام کارکنان بیگانه وضع میگردد - معاف خواهند بود.
2 - خدمتکاران شخصی مأموران کنسولی و کارمندان کنسولی نیز اگر دولت قلمرو پذیرنده به هیچگونه کار انتفاعی اشتغال نداشته باشند از الزامات مذکور در بند 1 ماده حاضر معاف خواهند بود.
ماده 48 - معافیت از مقررات بیمه اجتماعی:
1 - تحت مقررات بند 3 ماده حاضر اعضاء پست کنسولی در مورد خدماتی که برای دولت فرستنده انجام میدهند و همچنین اعضاء خانواده آنها که اهل خانه آنها باشند از مقررات بیمه اجتماعی که ممکن است در سرزمین دولت پذیرنده مجری باشد - معاف خواهند بود.
2 - معافیت مقرر در بند 1 ماده حاضر شامل خدمتکاران شخصی که منحصراً در استخدام اعضای پست کنسولی هستند نیز میگردد - مشروط بر آنکه:
الف - خدمتکاران مذکور تابعیت دولت پذیرنده را نداشته یا در سرزمین آن دولت مقیم دائم نباشند.
ب - مقررات بیمه‌های اجتماعی دولت فرستنده یا یکی از دولت ثالث در مورد خدمتکاران مذکور اعمال گردد.
3 - اعضاء پست کنسولی باید در مورد اشخاصی که در خدمت آنها هستند و مشمول معافیت مذکور در بند 2 ماده حاضر نمیباشند تکالیف ناشی از‌مقررات بیمه‌های اجتماعی دولت پذیرنده را که بکارفرمایان تحمیل میشود- رعایت نمایند.
4 - معافیت مذکور در بندهای 1 و 2 ماده حاضر مانع از قبول اختیاری و استفاده از مقررات بیمه‌های اجتماعی دولت پذیرنده تا حدودیکه مورد قبول این دولت باشد نخواهد بود.
ماده 49 - معافیت مالیاتی:
1 - مأموران کنسولی و کارمندان کنسولی و همچنین اعضاء خانواده آنها که اهل خانه آنها هستند از پرداخت کلیه عوارض و مالیاتهای شخصی یا مالی یا مملکتی یا منطقه‌ای یا شهری جز در موارد زیر معاف خواهند بود:
الف - مالیاتهای غیر مستقیم که معمولا جزو قیمت کالا یا خدمات محسوب میشود.
ب - عوارض و مالیاتهای مربوط باموال غیر منقول خصوصی واقع در سرزمین دولت پذیرنده با رعایت مقررات ماده 32
ج - مالیات بر ارث و عوارض مربوط بانتقال که از طرف دولت پذیرنده دریافت میگردد با رعایت مقررات بند (ب) ماده 51.
د - عوارض و مالیاتهای مأخوذه از درآمدهای شخصی از جمله سود سرمایه حاصل در قلمرو دولت پذیرنده و همچنین مالیات بر سرمایه‌های بکارافتاده در بنگاههای تجارتی یا مالی آن دولت.
هـ - مالیات و عوارضی که در قبال انجام خدمات خاص وصول میشود.
و - هزینه‌های ثبت و دادرسی و رهن و تمبر با رعایت مقررات ماده 32
2 - خدمه از پرداخت مالیات و عوارض بابت مزدی که در قبال انجام وظیفه دریافت میدارند - معاف میباشند.
3 - اعضاء پست کنسولی که اشخاصی را که دستمزد یا حقوق آنها در سرزمین دولت پذیرنده از مالیات بر درآمد معاف نیست استخدام مینمایند - باید تکالیفی را که قوانین و مقررات دولت پذیرنده در مورد دریافت مالیات بر درآمد بعهده کارفرمایان گذارده - رعایت کنند.
ماده 50 - معافیت از حقوق گمرکی و بازرسی گمرکی:
1 - دولت پذیرنده طبق قوانین و مقرراتی که ممکن است وضع نماید ورود اشیاء زیر را با معافیت از حقوق گمرکی و عوارض و سایر هزینه‌های فرعی - جز مخارج انبارداری و باربری و هزینه‌های ناشی از خدمات مشابه - اجازه خواهد داد.
الف - اشیاء مورد استفاده رسمی پست کنسولی.
ب - اشیاء مورد استفاده شخصی مأمور کنسولی و یا اعضاء خانواده او که اهل خانه او هستند از جمله اثاثه‌ای که برای منزل خود لازم دارد. اشیاء مصرفی نباید از مقداری که برای استفاده مستقیم اشخاص ذینفع لازم است تجاوز کند.
2 - کارمندان کنسولی از مزایا و معافیتهای مذکور در بند 1 ماده حاضر در مورد اشیائی که هنگام استقرار اولیه خود وارد میکنند برخوردار میباشند.
3 - اثاثه شخصی همراه مأموران کنسولی و اعضاء خانواده آنها که اهل خانه آنها هستند از بازرسی گمرکی معاف خواهد بود مگر اینکه دلایل جدی دال بر وجود اشیائی در آن که مشمول معافیتهای مندرج در قسمت (ب) بند 1 ماده حاضر نیست در دست بوده و یا ورود یا صدور آن اشیاء بموجب قوانین و مقررات دولت پذیرنده ممنوع یا مشمول قوانین و مقررات قرنطینه باشد. این بازرسی در حضور مأمور کنسولی یا عضو ذینفع خانواده او بعمل خواهد آمد.
ماده 51 - ما ترک عضو پست کنسولی یا عضو خانواده او: در صورت فوت عضو پست کنسولی یا عضوی از خانواده او که اهل خانه او باشد دولت پذیرنده ملزم است:
الف - خروج اموال منقول متوفی را باستثنای اموال منقولی که در قلمرو دولت پذیرنده تحصیل شده و در زمان فوت او ممنوع‌الصدور بوده است اجازه دهد.
ب - از اموال منقولی که وجود آن در قلمرو دولت پذیرنده صرفاً به نسبت حضور متوفی در آنجا بعنوان عضو پست کنسولی یا عضو خانواده یک عضو پست کنسولی بوده حقوق و عوارض مملکتی یا منطقه‌ای یا شهری مربوط بارث و انتقال اخذ نخواهد کرد.
ماده 52 - معافیت از خدمات و کمکهای شخصی: دولت پذیرنده اعضاء پست کنسولی و اعضاء خانواده آنها را که اهل خانه آنها هستند از انجام خدمات شخصی و خدمات عمومی بهر صورت و شکل و الزامات نظامی از قبیل مصادره و بیگاری و اسکان افراد نظامی معاف خواهد داشت.
ماده 53 - آغاز و پایان مزایا و مصونیتهای کنسولی:
1 - هر عضو پست کنسولی بمجرد ورود بسرزمین دولت پذیرنده جهت تصدی مأموریت خود یا اگر قبلا در سرزمین آن دولت باشد - از لحظه‌ای که در پست کنسولی مربوط شروع بانجام وظیفه میکند - از مزایا و مصونیتهای مذکور در این کنوانسیون بهره‌مند خواهد شد.
2- اعضاء خانواده یک عضو پست کنسولی که اهل خانه او هستند و همچنین خدمتکاران شخصی او از تاریخی که عضو پست کنسولی نامبرده بر طبق مقررات بند یک ماده حاضر از مزایا و مصونیتها برخوردار شده یا از تاریخ ورود آنها بسرزمین دولت پذیرنده یا از تاریخی که آنها جزو اعضای خانواده یا جزو خدمتکاران شخصی عضو پست کنسولی مزبور درآمده‌اند (هر تاریخی که مؤخر باشد) از مزایا و مصونیتهای مذکور در این کنوانسیون بهره‌مند خواهند شد.
3 - وقتیکه مأموریت عضو پست کنسولی پایان مییابد مزایا و مصونیتهای او و اعضاء خانواده او که اهل خانه وی هستند و همچنین خدمتکاران شخصی او از لحظه‌ای که شخص مربوط سرزمین دولت پذیرنده را ترک میکند یا پس از انقضای مهلت مناسبی که بدین منظور به او داده شده است (هر‌تاریخی که مقدم باشد) طبیعتاً قطع خواهد شد. لیکن این مزایا و مصونیتها حتی در صورت وجود منازعات مسلحانه تا این مواعد ادامه خواهد داشت. مزایا و مصونیتهای اشخاص مذکور در بند 2 ماده حاضر از تاریخی که آنها دیگر اهل خانه عضو پست کنسولی نباشند یا از خدمت او بر کنار شوند قطع میگردد معذلک[معذالک] بدیهی است که اگر این اشخاص قصد داشته باشند سرزمین دولت پذیرنده را ظرف مهلت مناسبی پس از تاریخ مزبور ترک کنند مزایا و‌مصونیتهای ایشان تا زمان عزیمت ادامه خواهد یافت.
4 - معهذا مصونیت قضائی نسبت به اعمالی که مأمور کنسولی یا کارمند کنسولی در اجرای وظایف خود انجام داده - بدون محدودیت زمانی همچنان ادامه خواهد یافت.
5 - در صورت فوت یک عضو پست کنسولی - اعضاء خانواده او که اهل خانه او هستند همچنان از مزایا و مصونیتهای اعطاء شده به آنها تا وقتی که سرزمین دولت پذیرنده را ترک کنند یا تا انقضای مهلت مناسبی که بدین منظور به آنها داده شده است (هر تاریخی که مقدم باشد) بهره‌مند خواهند بود.
ماده 54 - تکالیف دولتهای ثالث:
1 - اگر مأمور کنسولی بقصد تصدی پست یا مراجعت به محل مأموریت خود یا برای مراجعت به قلمرو دولت فرستنده از سرزمین دولت ثالثی که در صورت لزوم برای او روادید صادر نموده عبور میکند یا در آنجا حضور دارد دولت ثالث کلیه مصونیتهای مذکور در سایر مواد این کنوانسیون را که برای تأمین عبور یا بازگشت مأمور کنسولی لازم باشد به او اعطاء خواهد نمود. همین مقررات از طرف دولت ثالث در مورد اعضای خانواده مأمور کنسولی که اهل خانه او هستند و مزایا و مصونیتها بهره‌مندند و همراه مأمور کنسولی میباشند یا برای پیوستن به او یا مراجعت به سرزمین دولت فرستنده جداگانه مسافرت میکنند اعمال خواهد شد.
2 - دولتهای ثالث نباید در شرایط مشابه آنچه در بند اول ماده حاضر مقرر است عبور سایر اعضای پست کنسولی یا اعضای خانواده آنها را که اهل خانه آنها هستند - از سرزمین خود دچار اشکال سازند.
3 - دولتهای ثالث نسبت به مکاتبات و سایر ارتباطات رسمی از جمله پیامهای «کد» و رمز که از خاک آنها میگذرد همان آزادی و حمایتی را اعطاء خواهند کرد که دولت پذیرنده طبق این کنوانسیون ملزم به رعایت آن است و نسبت به پیکهای کنسولی که در صورت لزوم روادید تحصیل کرده‌اند و نسبت به کیسه‌های کنسولی عبوری همان مصونیت از تعرض و حمایتی را که دولت پذیرنده طبق این کنوانسیون ملزم به رعایت آن است- اعطاء خواهند کرد.
4 - تکالیف دولتهای ثالث طبق بندهای 1 و 2 و 3 ماده حاضر همچنین نسبت باشخاص مذکور در این بندها و ارتباطات رسمی و کیسه‌های کنسولی نیز که بعلت «فورس‌ماژور» در سرزمین دولت ثالث میباشند- مجری خواهد بود.
ماده 55 - احترام بقوانین و مقررات دولت پذیرنده:
1 - کلیه اشخاصی که از مزایا و مصونیتها بهره‌مند میباشند بدون آنکه به مزایا و مصونیتهای آنان لطمه‌ای وارد آید مکلفند قوانین و مقررات دولت پذیرنده را محترم شمرده و از مداخله در امور داخلی آن دولت خودداری کنند.
2 - اماکن کنسولی طوری مورد استفاده قرار خواهد گرفت که با انجام وظایف کنسولی مغایر نباشد.
3 - مقررات بند 2 ماده حاضر مانع از آن نخواهد بود که دفاتر سازمانها یا آژانسهای دیگر در قسمتی از بناهائی که اماکن کنسولی در آن قرار دارد مستقر گردد مشروط بر آنکه اماکنی که باین امور اختصاص داده میشود از اماکن مورد استفاده پست کنسولی مجزا باشد. در اینصورت از لحاظ این کنوانسیون دفاتر مزبور بعنوان قسمتی از اماکن کنسولی تلقی نخواهد شد.
ماده 56 - بیمه خسارات وارده به شخص ثالث: اعضای پست کنسولی باید خود را با الزامات قوانین و مقررات دولت پذیرنده در مورد بیمه خسارات وارده به شخص ثالث ناشی از استفاده از وسیله نقلیه زمینی و کشتی یا هواپیما منطبق سازند.
ماده 57 - مقررات خاص درباره اشتغال بامور خصوصی انتفاعی:
1 - مأموران کنسولی کاریری نباید در سرزمین دولت پذیرنده مبادرت به فعالیت حرفه‌ای یا تجارتی به قصد انتفاع شخصی بنمایند.
2 - مزایا و مصونیتهای مذکور در این فصل به اشخاص زیر اعطاء نخواهد شد:
الف - کارمندان کنسولی یا خدمه کنسولگری که در قلمرو دولت پذیرنده یا مشاغل خصوصی انتفاعی اشتغال دارند.
ب - اعضاء خانواده یکی از اشخاص مذکور در قسمت الف این بند یا خدمتکاران شخصی او.
ج - اعضاء خانواده عضو پست کنسولی که خود آنها در قلمرو دولت پذیرنده به مشاغل خصوصی انتفاعی اشتغال دارند.
فصل سوم - رژیم مربوط به مأموران کنسولی افتخاری و پستهای کنسولی که تحت ریاست این قبیل مأموران است
ماده 58 - مقررات عمومی مربوط به تسهیلات و مزایا و مصونیتها:
1 - مواد 28 - 29 - 30 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - و 39 و بند 3 ماده 54 و بندهای 2 و 3 ماده 55 در مورد پستهای کنسولی که ریاست آنها با مأموران کنسولی افتخاری است مجری خواهد بود. بعلاوه تسهیلات و مزایا و مصونیتهای این قبیل پستهای کنسولی بر طبق مواد 59 - 60 - 61 و62 خواهد بود.
2 - مواد 42 و 43 و بند 3 ماده 44 و مواد 45 و 53 و بند 1 ماده 55 در مورد مأموران کنسولی افتخاری مجری میباشد. تسهیلات و مزایا و مصونیتهای این قبیل مأموران کنسولی بر طبق مواد 63 - 64 - 65 - 66 و 67 خواهد بود.
3 - مزایا و مصونیتهای مذکور در کنوانسیون حاضر به اعضای خانواده مأمور کنسولی افتخاری و یا به اعضای خانواده کارمند کنسولی شاغل در یک پست کنسولی که در رأس آن مأمور کنسولی افتخاری قرار دارد تعلق نخواهد گرفت.
4 - مبادله کیسه‌های کنسولی بین دو پست کنسولی واقع در سرزمینهای دو دولت مختلف که ریاست آنها با مأموران کنسولی افتخاری است بدون رضایت دو دولت پذیرنده مجاز نخواهد بود.
ماده 59 - حمایت از اماکن کنسولی: دولت پذیرنده اقدامات لازم را بعمل خواهد آورد که اماکن پست کنسولی تحت ریاست مأمور کنسولی افتخاری حمایت گردیده و مورد تجاوز یا خسارت قرار نگرفته و آرامش و شئون آن متزلزل نگردد.
ماده 60 - معافیت اماکن کنسولی از مالیات:
1 - اماکن پست کنسولی که ریاست آن با مأمور کنسولی افتخاری و در مالکیت یا اجازه دولت فرستنده است از پرداخت کلیه مالیاتها و عوارض مملکتی یا منطقه‌ای یا شهری معاف خواهد بود مگر آنکه دریافت این مالیاتها یا عوارض در ازاء خدمات خاص باشد.
2 - در صورتیکه طبق قوانین و مقررات دولت پذیرنده پرداخت این مالیاتها و عوارض بعهده شخصی باشد که با دولت فرستنده معامله میکند معافیت مالیاتی موضوع بند 1 ماده حاضر منتفی خواهد بود.
ماده 61 - مصونیت بایگانی و اسناد کنسولی از تعرض: بایگانی و اسناد پست کنسولی که ریاست آن با مأمور کنسولی افتخاری است در هر زمان و در هر مکان از تعرض مصون خواهد بود مشروط بر آنکه از اوراق و اسناد دیگر و مخصوصاً از مکاتبات خصوصی رئیس پست کنسولی و هر شخص دیگری که با او کار میکند و همچنین از اموال و کتب و اسناد مربوط به حرفه یا کسب و کار آنها مجزا باشد.
ماده 62 - معافیت از حقوق و عوارض گمرکی: دولت پذیرنده طبق قوانین و مقرراتیکه ممکن است وضع نماید ورود اشیاء زیر را با معافیت از حقوق گمرکی و عوارض و سایر هزینه‌های فرعی جز مخارج انبارداری و باربری و هزینه‌های ناشی از خدمات مشابه اجازه خواهد داد مشروط بر آنکه این اشیاء برای استفاده رسمی پست کنسولی که ریاست آن با مأمور کنسولی افتخاری است – باشد:
علائم و نشان رسمی - پرچم - لوحه سردر ورودی - مهر - کتاب - انتشارات رسمی - اثاثه و لوازم اداره و اشیاء مشابه دیگر که توسط یا بنا به سفارش دولت فرستنده در اختیار پست کنسولی مزبور قرار گرفته باشد.
ماده 63 - تعقیب جزائی: اگر مأمور کنسولی افتخاری تحت تعقیب جزائی قرار گیرد باید نزد مقامات صلاحیتدار حاضر شود. معهذا این تعقیب باید با رعایت احترامی که در شأن مقام رسمی مأمور کنسولی افتخاری است بعمل آید و در صورتیکه ذینفع بازداشت یا زندانی باشد نیز این تعقیب بنحوی صورت گیرد که تا حد امکان کمتر مانع از انجام وظایف کنسولی او گردد. هنگامیکه بازداشت مأمور کنسولی افتخاری ضروری باشد- رسیدگی به دعوی اقامه شده علیه او باید هر چه زودتر شروع گردد.
ماده 64 - حمایت از مأموران کنسولی افتخاری: دولت پذیرنده وظیفه دارد از مأمور کنسولی افتخاری بنحوی با مقام رسمی او ملازمت دارد حمایت نماید.
ماده 65 - معافیت از مقررات مربوط به ثبت نام بیگانگان و اجازه اقامت: مأموران کنسولی افتخاری باستثنای آنهائی که بمنظور انتفاع شخصی در قلمرو دولت پذیرنده به فعالیت حرفه‌ای یا تجارتی اشتغال دارند از کلیه الزامات مربوط به ثبت نام بیگانگان و پروانه اقامت مقرر در قوانین و مقررات دولت پذیرنده معاف خواهند بود.
ماده 66 - معافیت مالیاتی: مأمور کنسولی افتخاری نسبت به حقوق و فوق‌العاده‌هائی که در قبال انجام وظایف کنسولی خود از دولت فرستنده دریافت میدارد از کلیه عوارض و مالیاتها معاف خواهد بود.
ماده 67 - معافیت از خدمات و کمکهای شخصی: دولت پذیرنده مأموران کنسولی افتخاری را از انجام کلیه خدمات شخصی و خدمات عمومی بهر صورت و شکل و الزامات نظامی از قبیل مصادره و بیگاری و اسکان افراد نظامی معاف خواهد داشت.
ماده 68 - اختیاری بودن تعیین مأموران کنسولی افتخاری: هر دولت در اتخاذ تصمیم نسبت به انتصاب یا پذیرش مأموران کنسولی افتخاری مختار و آزاد است.
فصل چهارم - مقررات عمومی
ماده 69 - نمایندگان کنسولی که رئیس پست کنسولی نیستند:
1 - هر دولت در اتخاذ تصمیم نسبت به تأسیس یا پذیرش نمایندگیهای کنسولی زیر نظر نمایندگان کنسولی که از طرف دولت فرستنده بعنوان رئیس پست کنسولی تعیین نگردیده‌اند آزاد است.
2 - شرایطی که تحت آن نمایندگیهای کنسولی مذکور در بند 1 ماده حاضر میتوانند به فعالیتهای خود ادامه دهند و همچنین مزایا و مصونیتهای نمایندگان کنسولی که تصدی این نمایندگیها را دارند - از طریق توافق بین دولت فرستنده و دولت پذیرنده تعیین خواهد شد.
ماده 70 - انجام وظایف کنسولی توسط مأموریتهای دیپلماتیک:
1 - مقررات کنوانسیون حاضر - تا حدودیکه مفاد آن مجاز میدارد - در مورد انجام وظایف کنسولی توسط مأموریتهای دیپلماتیک نیز مجری خواهد بود.
2 - اسامی اعضای مأموریت دیپلماتیک که در قسمت کنسولی بکار اشتغال دارند یا به نحو دیگری مأمور انجام وظائف کنسولی مأموریت دیپلماتیک میشوند به وزارت امور خارجه دولت پذیرنده یا به مقامی که از طرف آن وزارت تعیین میگردد - اطلاع داده خواهد شد.
3 - مأموریت دیپلماتیک در انجام وظایف کنسولی خود میتواند بمقامات زیر رجوع نماید:
الف - مقامات محلی حوزه کنسولی.
ب - مقامات مرکزی دولت پذیرنده مشروط بر آنکه این عمل طبق قوانین و مقررات و عرف دولت پذیرنده - یا طبق موافقت نامه‌های بین‌المللی مربوط مجاز باشد.
4 - مزایا و مصونیتهای اعضای مأموریت دیپلماتیک مذکور در بند 2 ماده حاضر کماکان طبق مقررات حقوق بین‌الملل درباره روابط دیپلماتیک - تعیین خواهد شد.
ماده 71 - اتباع دولت پذیرنده یا کسانی که در سرزمین آن دولت اقامت دائم دارند:
1 - مأموران کنسولی که تابعیت دولت پذیرنده را دارند یا در سرزمین آن دولت مقیم دائم هستند فقط نسبت به فعالیتهائی که در اجرای وظایف خود انجام میدهند از مصونیت قضائی و مصونیت شخصی و از مزایای مذکور در بند 3 ماده 44 بهره‌مند خواهند گردید - مگر آنکه دولت پذیرنده تسهیلات و مزایا و مصونیتهای بیشتری به آنها اعطاء نماید. دولت پذیرنده در خصوص این مأموران کنسولی ملزم به رعایت الزامات مذکور در ماده 42 نیز میباشد. در صورتیکه چنین مأمور کنسولی تحت تعقیب جزائی قرار گیرد دادرسی بنحوی انجام خواهد شد که حتی‌الامکان کمتر مانع انجام وظایف کنسولی گردد - مگر اینکه مأمور کنسولی بازداشت یا زندانی باشد.
2 - سایر اعضای پست کنسولی که تابعیت دولت پذیرنده را دارند یا در سرزمین آن دولت مقیم دائمی هستند و اعضای خانواده آنها همچنین اعضای خانواده مأموران کنسولی مذکور در بند 1 ماده حاضر از تسهیلات - مزایا و مصونیتها فقط تا حدودی که دولت پذیرنده به آنها اعطاء مینماید - برخوردار خواهند شد. آن دسته از افراد یک عضو پست کنسولی و خدمتکاران شخصی که تابعیت دولت پذیرنده را دارند یا در سرزمین آن دولت مقیم دائم هستند از‌تسهیلات و مزایا و مصونیتها فقط تا حدودی که دولت پذیرنده به آنها اعطاء مینماید - برخوردار خواهند شد. معذلک[معذالک] دولت پذیرنده باید صلاحیت قضائی خود را در مورد این اشخاص به نحوی اعمال نماید که زیاده از حد مانع انجام وظایف پست کنسولی نگردد.
ماده 72 - عدم تبعیض:
1 - دولت پذیرنده در اجرای مقررات کنوانسیون حاضر بین دولتها تبعیضی روا نخواهد داشت.
2 - معذلک[معذالک] موارد ذیل تبعیض تلقی نخواهد شد:
الف - اینکه دولت پذیرنده یکی از مقررات کنوانسیون حاضر را بعلت آنکه در خاک دولت فرستنده نسبت به پستهای کنسولی او در اینمورد محدودیت قائل شده‌اند - بطور محدود اجرا کند.
ب - اینکه دولتهائی بنا بر عرف و عادات و یا از طریق معاهده مزایائی مناسب‌تر از آنچه در کنوانسیون حاضر قید گردیده است – متقابلا بیکدیگر‌اعطاء نمایند.
ماده 73 - رابطه بین کنوانسیون حاضر و سایر موافقت نامه‌های بین‌المللی:
1 - مقررات کنوانسیون حاضر لطمه‌ای بسایر موافقت نامه‌های بین‌المللی لازم‌الاجراء بین دولتهای طرف آن موافقت نامه‌ها وارد نخواهد ساخت.
2 - هیچیک از مقررات کنوانسیون حاضر مانع از آن نخواهد بود که دولتها موافقت نامه‌های بین‌المللی در تأیید یا تکمیل یا توسعه و یا بسط قلمرو اجرائی مقررات آن منعقد نمایند.
فصل پنجم - مقررات نهائی
ماده 74- امضاء: کنوانسیون حاضر برای امضاء کلیه دول عضو سازمان ملل متحد یا یک سازمان تخصصی و نیز هر دولتی که طرف اساسنامه دیوان بین‌المللی دادگستری است و هر دولت دیگری که از طرف مجمع عمومی سازمان ملل متحد جهت الحاق به کنوانسیون حاضر دعوت شود - بقرار ذیل مفتوح خواهد بود:
تا 31 اکتبر 1963 در وزارت امور خارجه دولت جمهوری فدرال اتریش و از آن پس تا 31 مارس 1964 در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک.
ماده 75 – تصویب: این کنوانسیون به تصویب خواهد رسید و اسناد تصویب آن بدبیر کل سازمان ملل متحد تسلیم خواهد شد.
ماده 76 – الحاق: کنوانسیون حاضر برای الحاق هر دولتی که جزء یکی از چهار طبقه مذکور در ماده 74 باشد مفتوح خواهد بود. اسناد الحاق بدبیر کل سازمان ملل متحد تسلیم خواهد شد.
ماده 77 - لازم‌الاجراء شدن:
1 - کنوانسیون حاضر سی روز پس از تاریخ تسلیم بیست و دومین سند تصویب یا الحاق بدبیر کل سازمان ملل متحد - لازم‌الاجراء خواهد شد.
2 - کنوانسیون حاضر در مورد هر یک از دولتهائی که پس از تسلیم بیست و دومین سند تصویب یا الحاق آنرا تصویب مینمایند یا به آن ملحق میشوند- سی روز پس از تسلیم سند تصویب یا الحاق آن دولت لازم‌الاجراء خواهد شد.
ماده 78 - اعلامیه‌های دبیر کل سازمان ملل متحد: دبیر کل سازمان ملل متحد مراتب زیر را به تمام دولتهائی که جزو یکی از چهار طبقه مذکور در ماده 74 باشند - اطلاع خواهد داد.
الف - امضاء کنوانسیون حاضر از طرف دولتها و تسلیم اسناد تصویب یا الحاق طبق مواد 74 و 75 و 76.
ب - تاریخی که کنوانسیون حاضر بموجب ماده 77 لازم‌الاجراء خواهد گردید.
ماده 79 - متون معتبر: نسخه اصلی کنوانسیون حاضر - که متون انگلیسی - چینی - اسپانیولی - فرانسه - روسی آن متساویاً معتبر است به دبیر کل سازمان ملل متحد - تسلیم خواهد شد. دبیر کل رونوشتهای گواهی شده و مطابق با اصل آنرا به تمام دول مشمول یکی از چهار طبقه مذکور در ماده 74 ارسال خواهد داشت. بنا بمراتب - نمایندگان تام‌الاختیار امضاء‌کننده زیر که از طرف دول متبوع خود دارای اختیارات لازم میباشند - کنوانسیون حاضر را امضاء نمودند.
وین بتاریخ بیست و چهارم آوریل یکهزار و نهصد و شصت و سه. کنوانسیون فوق مشتمل بر یک مقدمه و هفتاد و نه ماده منضم بقانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی میباشد.
رئیس مجلس شورایملی - عبدالله ریاضی
پروتکل اختیاری مربوط به حل اجباری اختلافات
دول طرف این پروتکل و کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مصوب کنفرانس سازمان ملل متحد منعقده در وین از 4 مارس تا 22 آوریل 1963 که از‌این پس «کنوانسیون» نامیده خواهد شد. با اظهار تمایل به توسل بقضاوت اجباری دیوان دادگستری بین‌المللی تا آنجا که به آنها مربوط است برای حل کلیه اختلافات ناشی از تفسیر یا اجرای «کنوانسیون» مگر آنکه در مهلت معقول راه حل دیگری مورد توافق مشترک قرار گرفته باشد- نسبت به مقررات زیر توافق نمودند:
ماده 1 - اختلافات ناشی از تفسیر یا اجرای «کنوانسیون» در صلاحیت اجباری دیوان بین‌المللی دادگستری میباشد - هر دولت طرف اختلاف و امضاء‌کننده این پروتکل میتواند بوسیله دادخواست اختلافات را در دیوان طرح نماید.
ماده 2 - طرفین میتوانند ظرف مدت دو ماه بعد از اعلام وجود اختلاف بیکدیگر با توافق مشترک بجای دیوان دادگستری بین‌المللی موضوع را بیک محکمه داوری ارجاع نمایند. در خاتمه این مهلت هر یک از طرفین میتوانند اختلاف را ضمن دادخواستی در دیوان طرح کنند.
ماده 3 - 1 - طرفین همچنین میتوانند در عرض همان دو ماه مهلت مشترکاً توافق کنند که قبل از رجوع به دیوان دادگستری بین‌المللی متوسل به سازش گردند.
2 - کمیسیون سازش تا پنج ماه پس از تاریخ تشکیل باید توصیه‌های خود را تسلیم نماید. اگر توصیه‌های مزبور در عرض دو ماه از تاریخ اعلام مورد قبول طرفهای اختلاف قرار نگیرد - هر یک از طرفین میتوانند موضوع مورد اختلاف را ضمن تسلیم دادخواستی در دیوان طرح نمایند.
ماده 4 - دولتهای طرف تعهد «کنوانسیون» و پروتکل اختیاری مربوط به تحصیل تابعیت و پروتکل حاضر میتوانند اعلام دارند که مقررات این پروتکل شامل اختلافات ناشی از تفسیر یا اجرای پروتکل اختیاری مربوط به تحصیل تابعیت نیز خواهد شد. اعلامیه‌های مربوط به این موضوع باطلاع دبیر کل سازمان ملل متحد خواهد رسید.
ماده 5 - پروتکل حاضر برای امضاء کلیه دولتهای طرف کنوانسیون بطریق زیر مفتوح خواهد بود:
تا 31 اکتبر 1963 در وزارت امور خارجه دولت فدرال اتریش و پس از آن تا 31 مارس 1964 در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک.
ماده 6 - پروتکل حاضر به تصویب خواهد رسید و اسناد تصویب بدبیر کل سازمان ملل متحد تسلیم خواهد شد.
ماده 7 - پروتکل حاضر برای الحاق کلیه دولتهائی که به کنوانسیون بپیوندند مفتوح خواهد بود. اسناد الحاق بدبیر کل سازمان ملل متحد تسلیم خواهد‌شد.
ماده 8 - 1 - پروتکل حاضر از روزی که «کنوانسیون» لازم‌الاجراء میشود یا سی روز پس از تسلیم دومین سند تصویب یا الحاق به پروتکل بدبیر کل سازمان ملل متحد - هر کدام مؤخر باشد لازم‌الاجراء خواهند بود.
2 - برای دولتی که این پروتکل را بعد از لازم‌الاجراء شدن طبق بند 1 این ماده تصویب نماید یا بدان ملحق گردد پروتکل سی روز بعد از تاریخ تسلیم سند تصویب یا الحاق - لازم‌الاجراء میشود.
ماده 9 - دبیر کل سازمان ملل متحد مراتب زیر را باطلاع دولتهائی که ممکن است به «کنوانسیون» بپیوندند - خواهد رسانید:
الف - امضاء پروتکل حاضر از طرف دول و تسلیم اسناد تصویب یا الحاق بر طبق مواد 5 و 6 و 7.
ب - اعلامیه‌هائی که طبق ماده 4 پروتکل حاضر صادر میگردد.
ج - تاریخی که پروتکل حاضر طبق ماده هشتم لازم‌الاجراء میشود.
ماده 10 - نسخه اصلی پروتکل حاضر که متن‌های انگلیسی - چینی- اسپانیولی - فرانسه و روسی آن متساویاً معتبر میباشد بدبیر کل سازمان ملل متحد سپرده خواهد شد و دبیر کل رونوشتهای مطابق با اصل گواهی شده‌ای برای کلیه دولتهای مذکور در ماده 5 خواهد فرستاد.
بنا بمراتب نمایندگان تام‌الاختیار امضاء‌کننده زیر که از طرف دولتهای متبوع خود دارای اختیارات لازم میباشند - پروتکل حاضر را امضاء نمودند.
وین بیست و چهارم آوریل یکهزار و سیصد و شصت و سه.
پروتکل فوق مشتمل بر یک مقدمه و ده ماده منضم به قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی میباشد.
رئیس مجلس شورایملی - عبدالله ریاضی
پروتکل اختیاری مربوط به تحصیل تابعیت
دول طرف این پروتکل و کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی مصوب کنفرانس ملل متحد منعقد در وین از 4 مارس تا 22 آوریل 1963 که از این پس «کنوانسیون» نامیده خواهد شد. با اظهار تمایل نسبت به برقراری اصول و مربوط به تحصیل تابعیت از طرف اعضاء پستهای کنسولی خود و بستگان آنها که اهل خانه او هستند درباره مقررات زیر توافق نمودند:
ماده 1 - از لحاظ پروتکل حاضر اصطلاح «اعضاء پست کنسولی» همان مفهوم جزء ز از بند 1 ماده اول «کنوانسیون» را دارد یعنی شامل «مأموران کنسولی و کارمندان کنسولی و خدمه کنسولگری» خواهد بود.
ماده 2 - اعضاء پست کنسولی که تابعیت دولت پذیرنده را ندارند و بستگان آنها که اهل خانه آنها میباشند تابعیت دولت پذیرنده را صرفاً بسبب مقررات قانونی آن دولت بدست نخواهند آورد.
ماده 3 - پروتکل حاضر برای امضاء کلیه دولتهائی که به «کنوانسیون» می‌پیوندند بطریق زیر مفتوح خواهد بود:
تا 31 اکتبر 1963 در وزارت امور خارجه دولت فدرال اتریش و پس از آن تا 31 مارس 1964 در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک.
ماده 4 - پروتکل حاضر بتصویب خواهد رسید و اسناد تصویب آن به دبیر کل سازمان ملل متحد تسلیم خواهد شد.
ماده 5 - پروتکل حاضر برای کلیه دولتهائی که به «کنوانسیون» می‌پیوندند مفتوح خواهد بود. اسناد الحاق بدبیر کل سازمان ملل متحد تسلیم خواهد شد.
ماده 6 - 1 - پروتکل حاضر از روزی که «کنوانسیون» لازم‌الاجراء میشود یا سی روز پس از تسلیم دومین سند تصویب یا الحاق به پروتکل بدبیر کل سازمان ملل متحد هر کدام مؤخر باشد لازم‌الاجراء خواهد بود.
2 - برای دولتی که پروتکل حاضر را بعد از لازم‌الاجراء شدن طبق بند 1 این ماده تصویب نماید یا بدان ملحق گردد - پروتکل سی روز بعد از تاریخ تسلیم سند تصویب یا الحاق لازم‌الاجراء میشود.
ماده 7 - دبیر کل سازمان ملل متحد مراتب زیر را باطلاع دولتهائی که ممکن است به «کنوانسیون» بپیوندند خواهد رسانید:
الف - امضاء پروتکل حاضر از طرف دول و تسلیم اسناد تصویب یا الحاق طبق مواد 3 و 4 و 5.
ب - تاریخی که پروتکل حاضر طبق ماده ششم لازم‌الاجراء میشود.
ماده 8 - نسخه اصلی پروتکل حاضر که متن‌های انگلیسی - چینی - اسپانیولی - فرانسه و روسی آن متساویاً معتبر میباشد بدبیر کل سازمان ملل متحد سپرده خواهد شد و دبیر کل رونوشتهای مطابق با اصل و گواهی شده‌ای برای کلیه دولتهای مذکور در ماده 3 ارسال خواهد داشت.
بنا بمراتب نمایندگان تام‌الاختیار امضاء‌کننده زیر که از طرف دولتهای متبوع خود دارای اختیارات لازم میباشند این پروتکل را امضاء نمودند.
وین بیست و چهارم آوریل یکهزار و نهصد[سیصد] و شصت و سه.
پروتکل فوق مشتمل بر یک مقدمه و هشت ماده منضم به قانون کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی میباشد.
مطالب مرتبط
گروه وکلای داداندیش
