یوم الادا محاسبه شدن دیه صدمات وارده به راننده مقصر حادثه
پرسش:با توجه به ماده 3 قانون بیمه اجباری مصوب سال95 ، 1- دیه صدمات وارده به راننده مقصر حادثه به صورت یوم الادا می باشد یا خیر ؟ و ماهیت آن خسارت بوده که صرفا می توان تقاضای خسارت تاخیر تادیه نمود یا دارای ماهیت دیه می باشد؟ 2- دیه صدمات مذکور در بند اول آیا تا سقف بیمه نامه پرداخت خواهد شد یا اینکه درصدی از سقف بیمه نامه است؟
نظر هیئت عالی
مستفاد از بند ت ماده ی یک قانون بیمه اجباری خسارت وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه مصوب 1395/3/5 ، راننده مسبب حادثه اساسا شخص ثالث تلقی نمی شود و در صورتی که خودرو مطابق قانون فوق الذکر بیمه شده باشد، مطالبه خسارات بدنی و دیه راننده مسبب حادثه، ماهیت دیه ندارد و تابع قرارداد او با شرکت بیمه است و شرکت بیمه با توجه به مواد ۳ و۱۳ قانون مزبور مکلف به پرداخت خسارت بدنی معادل دیه فوت یا دیه و یا ارش جرح راننده مسبب حادثه به قیمت یوم الاداء (در فرض ورود خسارت بدنی به مرد مسلمان در ماه غیرحرام) و هزینه معالجه وی می باشد. همچنین به موجب ماده ۳۳ قانون یاد شده چنانچه بیمه گر به رغم کامل بودن مدارک، تکلیف مقرر در ماده ( ۳۱) این قانون را انجام ندهد و در پرداخت خسارت تأخیر کند و یا بیمه گر تکلیف مقرر در ماده (۳۲) این قانون را انجام ندهد، به پرداخت جریمه ای معادل نیم در هزار به ازای هر روز تأخیر در حق زیان دیده یا قائم مقام وی محکوم می شود.
نظر اکثریت
با توجه به تعریف دیه در مواد17و 448 قانون مجازات اسلامی که تعلق آن به جانی خروج موضوعی دارد و نظر به اینکه ماهیت بیمه راننده بیمه حادثه است نه مسئولیت و اینکه بیمه مذکور جنبه حمایتی داشته و مبنای آن قرارداد بیمه می باشد مضافا اینکه ماده 3 قانون بیمه شخص ثالث مصوب 95 و ماده 4 آئین نامه اجرایی آن تماما حکایت از خسارت بودن ماهیت آن دارد و ذکر عنوان معادل دیه در ماده 3 قانون فوق صرفا جهت تعیین معیار برای محاسبه خسارت می باشد نه اطلاق دیه بر آن ؛ لذا خسارت مزبور دیه به معنی خاصی تلقی نشده و احکام دیه از جمله پرداخت یوم الادا از آن خروج موضوعی دارد و مبنای تعیین خسارت تاخیر در پرداخت نیز ماده 11 آئین نامه قانون فوق یعنی روزانه 5 در1000 می باشد ضمنا قسمت دوم سوال با توجه به اصلاح آئین نامه منتفی می باشد.
نظر اقلیت
با توجه به اینکه مبنای وجود بیمه جبران خسارت است و اصل حرمت خون مسلمان و جلوگیری از هدر رفتن آن و نیز قاعده لاضرر و اینکه در تمام مواردی که جبران خسارت مبنای پرداخت است باید بصورت کامل باشد و اینکه کامل ترین نوع جبران خسارت محاسبه آن بر مبنای دیه تا سقف قرارداد بر اساس یوم الادا می باشد و تعلق بیمه در پرداخت نباید به موجب تضرر متقاضی گردد لذا خسارت مزبور ماهیت دیه داشته و باید تا سقف تعهد بیمه بصورت یوم الادا پرداخت گردد.
مطالب مرتبط
تاثیر ورشکستگی تسهیلات گیرنده و بدهکار اصلی بر میزان بدهی ضامن و راهن